Welsh Journals

'fLlyfr I Acc. No. ^..Jâ^íéâ. b. I Class................................... ŴiÇ" Oâ 'l ' $. ẃ '?*' YMWELWw,.,ä ■ ; ••'\ ■; ' • '■''' '■ ■ ' , ' ■' 'i ■:.:$t&ŵ*a:Ẅ* fÄSp •> ;»a M> Rhif. 4.] EBRILL, 1837. [Pris 3€i CYMDEITHA.SAU DIRWESTOL. Wrth ystyried y difrod ar- swydas ag oedd anghymmedroldéb yn ei wneuthur yn ein gwíad ar gysur personol a theuluaidd llawer- oedd,ac.yn enwedig,ar ei effeithiaa dinystriol ar eu sefyllfa yshrydol, deffrowyd amrywiol o'r dynion duwiolaf a challaf, o'r diwedd, i deimlo o herwydd y niwed, ac i chwilio am ryw lwybr mwy effeith- iol nao a ddilynid o'r blaen, i achub y rhai oeddynt eisioes yn ngafael- ion meddwdod, a chadw ereill o dir y gelyn peryglus. hwn. Mae Ue yn awr i ddysgwyl can- lyniadau da iawn fel ffrwyth ym- drechiadaa y Çymdeithasau hyn : o herwydd y mae rhai , o'r dynion mwyaf difrifol a dysgedig a fedd ein gwlad yn-eu pleidio—yn cyf- addef eu hesgeulusdra o amcan y Cymdeithasaa hyn mewn amser a aeth heibio, a'u penderfyniad i'w ddwyn yn ralaen o hyn allan. Yn mysg y mwyaf gwresog o'u pleid- wyr, gwelir rhai o'r rhai mwyaf cyfarwydd mewn hanesyddiaeth ac arferion gwledydd y Dwyrain yn yr oesau gynt, rhai ag ynt, felly, yn deall natur^win a diod yadarn y gwledydd hyny, a'r dull yr oedd- ynt yn eu harferyd : dynion ag y mae ca dyggeidiaeth a'u diwyd- 1 . f .'■' ''■ ' I x. i îí< rwydd i ddefnyddio eu raanteision, yn eu cymmwyso i ffurjìo barn am bethau; dynion ag ,y raae eu ,sef- yllfa a'u cyrameriad yp gpíyìa anr'i ereill, llai eu manteision.au Uaìur, ■ ' ■ - J >'■■ . .."î:-i» j-iigT ■ sylwi ar eu barn. , ííid yçhydi^p weinidogion deallus a duwiol, ac o feddygon medrus a chydwybodof, ar ol hir sylwi ar effeitbiàu gwa- hanol gyffyriaa ar y corph dynol, a dystiant, nid yn nnig nad yw djód- ydd meddwol nea gynhyrfiol. yn angenrheidiol er cynnal grym ao iechyd, ond eu bod, yn ol y graddau yr arferir â hwynt, yn niweidiol i'r cyfansoddiad.. Gan fod dynion fel y rhai uchod yn pleidio y Çymdeithasau byn, hyderwn y gwel y cyffredin eu rhwymau i ystyried y mater yn gydwybodol; ac, os gwnant hyny, nid ydym yn amheu yr unant i'w cefnogi, er ar draul rhyw gym- maint o aberth inewn trefn i hyny. Yr ydym yn galw ar flaenoriaid eglwysi—ar y bobl ag ydynt yn galaru 0 herwydd iselder achos Duw yn eu plith—y bobl ag ydynt wedi bod,dros flynyddau, yn gwe- ddio atn i Dduw Iwyddo ei achos, i ddeffroi i gynnorthwyo Cymdeith- asau ag ydynt mor debyg o wnea- thur daioni. Onid yw yr arfcriad o ddiota yn arwain i ysgafnder? yn ytniid ysbryd crefydd b'r nitdd-