Welsh Journals

YR HANESYDD CENADAWL. RHIF. III.—MEDI, 1827. CYMDEITHAS GENADAWL LLUNDAIN. CENADAETH AMERICA, BOMBAY. Cyfarchiad y diiecddar Barch. Gordon Hall, Cenadwr yn Bombay. " Y mae cfe teedi marw yn llcfaru etto." Anwyl Gyfeillion CmsTioNoeoL, Mae eich eariad at y Gwaredwr, eich tosturi wrth f'yd colledig, a'ch ymysgar- oedd o drugaredd wrth eich cyd ddynion marwol a dinystriol, yn peri i ch wi waeddi ailan yn aml, " Y Gwyliedydd, beth am y nos ?" Mae nos dywyll, ddu, ac of'nad- wy, wedi hir aros ar ein hil e'ûog ni. Mae yn gorchuddio oll. Mae ei chanlyn- iadau yn rhy ehang, yn rhy ddychryn- llyd i'w hamgyffred gan ddeall meidrol. Ond gogoniant yn y goruchaf i Dduw, ac yn dragywydd, ddarfod i dywyllwch codwm dyn gael ei ddyiyn yn fuan gàn oleuni ei adferiad. O'r awr y dadgudd- iodd pelydr cyntaf y goleuni hwnw yn Eden, gariad achubol Duw at ddyn; O fel y mae pob tywyniad a syrthiodd o hono ar y ddae.ar dywyll, o hyny hyd yn awr, yn sirioli calon y Cristion, tra mae pob cwmwl ag sydd yn tywyliu cariad a thrugaredd yn mhlith dynion, yn profi, ac yn gofidio pobl Dduw. Mae ein calonau yn fynych megys yn gwaeddi ar genadon peüenig Síon, " Y Gwyliedydd, beth am y nos ?" Weithiau yr atteb yw, " Mae Sion yn ei gwewyr, ac yn esgor ar ei phlant, yr Argíwydd a wnaeth 1 ni bethau mawrion, am hyny yr ydym yn Uawen. Y Gair a bregethwyd, gweddi a wnaed, yr Ysbryd a roddwyd, a phechaduriaid a ddychwelwyd." Yr ydym yn clywed y newyddion da. Mae ein calonau yn llamu o lawenydd. Yr ydym yn d'iolch i Dduw, ac yn ymgal- onogi. Yr ydym yn troi etto, ac mewn cyfeir- iadau 'ereill yn gofyn, " Y Gwyliedydd, beth am y nos ?" Mae eu calonau galarus yn derchafu yr ochenaid dròm ; ac y mae yr wylofain chwerw yn tori ar ein clustiau —" Mae y nos yn hwyâu; mae y tywyll- MW wch du yn ymgasglu arni. Mae y boblheb oleuni iddynt. Maent yn parâu i eistedd yn mrô a chysgod angau. Maem yn tramgwyddo wrth y mynyddoedd tywyll. Mae eu traed yn disgyn i angau, a'u cerddediad yn sengi uff'ern. Nid yw Haul Cyfiawnder yn cyfodi i daenu ei oleuni bywâol arnynt. Mae yr Arglwydd yn oedi ei ddyfodiad i'w hachub. Nid yw traed gweddaidd y rhai sydd ar y mynyddoedd yn cyhoeddi heddwch ; yn mynegi daioni, ac yn cyhoeddi iachawd- wriaeth, yn dyfod yma." Newyddion trynuon! Pwy ni alara ? Ac ai dyma gyíiwr alaethus tair rhan o bedair o'n niliogaeth? O'ie—ie. Ac a ydyw can- lynwyr gwaed-waredol Iesu, y rhai a dderbyniasant ei orchymyn olaf ef, "Ewch i'r holl fyd, a phregethwch yr Efengyl i bob creadur," yn gwybod mai dyma'r fath yw cyflwr truenus tair rhan o bedair o'u cyd-grëaduriaid ? Ah, gwyddant hyn yn dda iawn! Meddwl am hyn, ac wyìa, O fy enaid, a bydd mewn chwerwder! O na b'ai fy mhen yn ddyfroedd, a'm llygaid yn ffynnon o ddagrau, fel yr wylwn ddydd a nos anT fy anwyl gyd-grëaduriaid, sydd, yn cael eu gadaei fei hyn i ymbalfalu yn y tywyllwch, ac i drengi heb obaith ; ac am yr egiwysi hef'yd, y rhai sydd yn edrych ar, ac yn gweled y dinystr ofnadwy hyn ar eneidiau anfarwol, yn ysgubo dros genedlaethau ar oi cenedlaethau, ac etto heb wneuthur un ymdrech i attal ei rwysg dychrynllyd! Garedigion yn yr Arglwydd, oddiar fynydd breinfawrusaf S'ion, trowch lygad tosturiol, dysgwyliadol, a hiraethol i'r hannergrŵn {hemisphere) tywyll hwn, a gofynwch, " Y Gwyliedydd, beth am y nos ?" Caniattêir i mi sefyll yn lle gwyliedydd; eithr nid yw ond rhag- ddiffÿnwaith dechreuol ac eiddil, pell iawn oddiwrth furiau Jerusalem. O am' fy nghael yn wastad yn wyliadwrus ac yn ffyddlawn yn fy lle, ac yn barod i roddi attebiad cywir! Mi a ddanfonaf i chwi newyddion. Mewn rhai ystyriaethau maent yn hyfryd, ond mewn ystyriaethau ereill yn ofidus. Gwelaf lawer o bethau o'm hamgylch ag