Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

TR IIAUL. CYFRES NEWYDD* «(YNG NGWYNEB HAUL A LLYGAD GOLEUNI." "A GAIR DUW YN UCHAF." Hhip. 56. AWST, 1854. Cyf. V. CLUL Y GLOCH ALAR. ÖTteaílUr rhyfedd yw dyn, yn neillduol pan fyddo ar ei daith, ^nys y pryd hynny y mae oll yn S^ywed, oll yn weled, oll yn ymchwil- }a.^> ac oll yn deimlad, Mae taith fawr ì^-ddydd haf, yn flin iawn ar draed. r^'siau bwyd dichon, a dim cyfleusdra 1 w gael; syched mawr, fe allai, ond Pistyll y teithiwr gwedi sychu ; y 'öWys yn ddiferynau yn syrthio ar lwch yr heol; a'r pentref yn yr hwn y bwr- atlai y pererin lluddedig lettya am y j^?°n honno, draw, draw, draw, heb öJni i'w weled o hono ond clochdy yr , glwysyn yraddyrchafu mewn mawr- ydi cyssegredig goruwch brigau ^>wyrdd-leision yr Ywen fawr. Y "eth gorau a aíl yr ysgrifenydd ei neuthur yn nechreu yr erthygl hwn, J^yw cyfansoddi y darllenydd, bodd eif anfodd, yn ymwelwr ag ardal |wmd ei enedigaeth gynt, ond gwedi 0cJ yn absennol o honi am flynyddau enhion, efe a'i ludded ynghyd ; ac i oymnieryd y meddyliau a'r teimladau, ç. 'eddyliau ac yn deimladau iddo ef i nun. Yn nhro y ffordd, ar ben y ^ 5% daccw y teithiwr yn eistedd ar SynPath glaswelitog ; yn flin, yn JQh\x ei chwys ; a'i ddwy esgid gwedi Y n°ddi o'r naill ochr; ac yntau megis fj^y^ddadebru gyferbyn a gorphen y •" "w o'i daith y diŵrnod hwnnw. S4" oedd y bryn ychydig yn ddyrchaf- br f'. ond nid yn uchel iawn ; yr oedd ar*Vni^u uwch yn ei amgylchynnu, ond °edd l yr ESlwys a'r clochdy ; ac yr gw taa- yn neirdd > yn eu mentyll bin °u * y dderwen, yr onnen, y ^ nwydden, a'r ffawydden,—nid yn &cprfU' ont^ yn wasgaredig, yma ac 5'n ÌT' yU ^yrcna^u eu pigfeiniau rnegis j, Uerio y uaill y Hall am fod yr agosaf wybren. Gwedi edrych, gwedi 2 D sylwi, gwedi gweled yr anneddau, gwedi clywed twrf y dydd megis yn darfod mewn murmur, gwedi ac yn clust-ymwrandaw ar gyd-gord ednod y wig yn dyrchu eu hemmyn hwyrol; gwedi clywed iwb gwyryfon íeg llech- weddi y bryniau a gwastadedd y glynnoedd; ae wedi gweled cerbyd gor- eurog yr haul yn ymoleddu tu ag ysta- elloedd melynion y gorllewin ; ond yn awr, y peth gorau ydyw, gadael i'r Teithiwr ddweud eu hanes ei hun; " Gwedi cyfodi oddi ar y twmpath glas-welltog, teimlwn fy hun gwedi ad- fywio llawer, ac wynebwn mewn nerth adnewyddol yn fy mlaen, gan ymdynnu at y clochdŷ draw, a welwn yn ym- ddyrchafu oddi rhwng canghenau y coed, wrth droed bryn prydferth." Mae yn rhaid i'r darllenydd adael i'r ysgrifennydd ddywedyd gair yma -.—■ Gwelwch y teithiwr yn ymlwybro ym mlaen ;—cyfododd yn fore ;— gadaw- odd ei wraig yn ei annedd ;—gweinydd- odd yn barchus arno cyn troi o hono allan;—ei blant bychain yn cysgu mewn hun angylaidd. Pa le mae i'y ngwr ? Pa le y mae eich tad erbyn hyn 'ì meddai y wraig, pan ar lawr y tŷ yng nghanolei phiant. Ac Oh ! meddai yr eneth fechan, pan yn ceisio llusgo ys- gubell ar ei hol; pa le y mae fy nhad erbyn hyn? Oh ! y teithiwr, sy'n meddwl, ag sy a gofal ganddo am ei blantl Yr wyf gwedi cyrhaeddyd ym mhell, yr wyf yn flin ; ond gadewais fy nheu- lu mewn iechyd, a rhoddais hwynt i ofal Tad y trugareddau ; gobeirhio eu bod yn iach; gobeithio nad oes un o'r plant gwedi syrthio dros y bont, pen caer y Fynwent, neu oddi ar yr ysgol sydd wrth fur yr Eglwys. Y mae rhagluniaethau Duw Dad o'r nef, yn