Welsh Journals

YR HAUL. Rhif. 168. MEHEFIN, 1849. Cyf. XIV. Y WEINIDOGAETH GRISTIONOGOL.—(0 tu dal. 145.J Bydded i ni ymroddi i bethau ysprydol, a'r effeithiaua ganlynant— a gaolynant oddiwrth ddwylaw y rhai y dylent eu canlyn—oddiwrth ddwylaw y rhai y darfu i ni, drwy ein swydd, blannu neu egluro y bywyd dwyfol, sef y dosparth lle- ygol o'r Eglwys. Dyrchefwch y pen, fy mrodyr, ac ym mhob dull y corph a ddyrchefir. Hyd yn nod ar dir mor isel a gwneu- thur parottoad gyferbyn a'r weinid- ogaeth, hon ydyw y ffordd fwyaf llwyddiannus. Efe yr hwn a ang- hofia ei bethau ei hun ym mhethau yr Arglwydd Iesu Grist, a fwyaha lawér mwy o gysuron na'r hwn a wna yn wrthwynebol i hynny. Pwy ag a brofodd y rhodd nefol, a nerth- oedd y byd a ddaw, a thrwy flaen- brawf a gyfrannogodd o'i lawenydd, a all edrych ar ei fugail drwy law yr hwn y derbyniodd y cyfryw fen- dithion, ac a all ei adael mewn angen o'i gysuron tymhorol ? Os bydd i ni borthi ein praidd, y praidd a'n porthant ninnau. Ac yr ydym ni wedi cael ein gosod i borthi ein praidd, ac nid i borthi ein hunain arnynt. Ond y mae profedigaeth.au yn perthyn i'r pen hwn, neillduol i'r weiuîdogaeth; ac un yn neillduol, mi a allaf ddywedyd, i weinidog- aeth ein cymmundeb ni; profedig- aeth nad ydyw yn gymmaint yn yr Esgobaeth hon, ag yn Esgobaethau eraill ein Heglwys. Yr wyf yn cyf- eirio at gyfoeth ein pobl, ac at y ffaith, na ddefnyddir oud ychydig o'r cyfoeth hwn at lwyddiant y wei- nidogaeth. Yr ydym yn ddyledus am ìawer o'r brofedigaeth hon i'n segurdod, ac i gyflwr ansicr ein Heglwys; ond yn fwyaf dim i'r ffaith, o fod y cyfoethogion ym mhell o deyrnas Dduw. Nid am fod dim mewn cyfoeth yn anghyd- weddol â'r deyrnas; ond y mae yn y meddiant o gyfoeth yr hyn sydd yn gosod y meddiannydd o honynt uwchlaw ymarfer â ffydd gyda golwg ar ei fara beunyddiol, ac yn ei gadw mor bell oddiwrth yr hyn sydd yn fywyd i'r deyrnas honno; fel, wrth fod yn gysurus yma, nid ydyw yn cael ei dueddu i wneuthur parottoad gyferbyn a myned oddi yma. Gyda golwg ar ddau achos y brofedigaeth am yr hon yr ydym yn llefaru, ac y mae yn ein galla ni lawer i'w wneuthur er mwyn eu symmud ymaith; y diweddaf sydd yng ngallu Duw—gallu ag sydd i'w gyfrannu i ni ar ein dymuniad. Bydded i ni yn fatter o weddi bar- haus, ar fod iddo ef, fy mrodyr, ein cynnorthwyo yn y matter hwn. Llawer o brofedigaethau per- thynol i'r weinidogaeth ; a phrofed- igaethau neillduol i'r amseroedd