Welsh Journals

YR H AUL €\\íxw €míx\xW\\i. UYNG NGWYNEB HAUL A LLYGAD GOLEUNI." "A GAIR DUW YN UCHAF." Hhif. 75. MAWRTH, 1863. Cyf. 7. GWAITH CENADOL I BAWB. basgedaid yng ngweddill. Efe ydoedd yr Hwn a orchymmynodd i Pedr a r pysgod- wyr ereül i fwrw eu rhwyd i'r môr am helfa, ae er iddynt lafurio trwy'r nos heb ddal dim, eto; ar ei orchymmyn Ef, hwy a fwriasant eu rhwydau, ac a ddaliasant luosogrwydd mawr o bysgod. Yn y wyrth hon y rhagddangosodd yr Arglwydd ei swydd sanctaidd i Pedr. "A dywedodd yr Iesu wrth Simon, Nac ofna: o hyn allan y . _____0.............„„.,___,__ deli ddynion." Yn ddiammheuol, y mae Mewn gwirionedd, y maent felly, ac yn genym brawf digonol yma, y bydd yr^ Ar- sicr, y gofyniad cyntaf a ymgynnyg ydyw, glwydd gyda'r ychydig ddynion ffyddlawn pa fodd y gellir diwygio yr hoíl bethau hyny a ânt i wledydd paganaidd ì bregethu hyn? Pa fodd y gellir dwyn y creadur- yr Efengyl, ac a'u nertha hwynt â'i allu, ì ÇPurhâd o tudal 23.) ~ DiM ond i chwi feddwl," meddai yr hen wr," am y paganiaid ty wyll, ymddengys fod eu cyflwr yn resynol iawn. Mae eu Tian- wybodaeth holloì o'r gwir Dduw — eu haddoliad dall a thwyllodrus i'r gau dduw- îau—eu heilunod o goed a niaen—yr aberthau dychrynllyd a wnânt iddynt yn yr offrymiadau o'u meibion a'u merched iddynt; mewn gwirionedd, y mae'r pethau hyn yn ddigon i beri i ni ddychrynu ~ iaid selog, ond ofergoelus hyn, i fyw yn ol y grefydd wirioneddol hòno, yr hon y mae ei " ffyrdd yn hyfrydwch, a'i holl lwybrau yn heddwch." Mae yn amlwg ei fod yn angenrheidiol anfon athrawon atynt o wledydd Cristionogol; a chan ein bod ni yn feddiannol ar gynnifer o honynt yn ein gwahanol fanau, yn ddiammheuol, ein dyledswydd ydyw anfon alîan gorff mawr o genadau, i efengyleiddio'r gwledydd hyny sydd, hyd yn hyn, yn annychweiedig. "Pa fodd y gallant alw ar yr Hwn ni ] chredasant ynddo?" meddai ÿr apostol; a pha fodd y credant yn yr Hwn ni chlyw- sant am dano? a pha fodd y clywant heb bregethwr? a pha fodd y pregethant, oni ddanfonir hwynt? "Ac i bwy bynag y rhoddir llawer, y gofynir llawer." " Ond," ebai William, « ymddengys i mi ei fod yn waith diddiwedd. Yr ychydig nifer o genadau a anfonir allan, canys ychydig ydynt mewn cymhariaeth i'r mil- oedd paganiaid, ni allant byth wneuthur gwaith mor fawr." "Efe, i'r Hwn y maent yn weision," atebai yr hen wr, a hyny gyda phwys mawr, "a allodd luosogi y pum torth haidd, a'r ddau bysgodyn, fel y porthasant ddwy fil o bobl, ac y cafwyd deuddog 9—vn. dynu lluoedd i rwyd yr Arglwydd Iesu ' Grist." Synodd Miss Evans yn fawr, i glywed yr hen wr; a chafodd foddlonrwydd mawr i wrando arno yn siarad mor gynhes ar y pwnc. Yr oedd ef, yn gyffredinol felly, yn esmwyth a llonydd, o dymmer dawel, ac yn tueddi i ddystawrwydd. Yr oedd, gan hyriy^ yn rhoddi boddlonrwydd mawr iddi giywed ac i wrando ar ei ymadroddion treiddgar. " Oes," ebai hi, " y mae genym bob gob- aith am lwyddiant. Mae yr un wyrth hòno yn ddigon o sicrwydd i ni." Ond ni a allwn ddwyn testynau yn ychwaneg, y rhai ydynt yn gysurus iawn i'r rhai hyny a lafuriant yn y ffydd, er dwyn y pagan- iaid i'r wir gorlan. Medd y Prophwyd Sephaniah, ' Ofnadwy fydd yr Arglwydd iddynt; canys Efe a newyna holl dduwiau y ddaiar; ac addolant Ef, bob un o'i fan, sef holl ynysoedd y cenedloedd.' Ac yn Llyfr y Prophwyd Malachi, yr ydym yn darllen, ' Canys o gyfodiad haul hyd ei fachludiad hefyd, mawr fydd fy enw ym mysg y cenedloedd; ac ym mhob lle, arogl- darth a offrymir i'm henw, ac offrwm pur; oanys mawr fydd fy enw ym mhlith y cenedloecid, medd Arglwydd y lluoedd."