Welsh Journals

UDGORN SEION, NEU ©ecett p ^atnt. Rhip. 2*.] HYDIIEF, 1850. [Cíf. II. ANERCHIAD AT Y SAINT. Anwyl Frodyr,—Ni fo cymmaint o awydd ynom i'ch anerch , frioed o'r blaen, ag sydd yn breeennol. Teimlwn fod genym rywbeth o bwys i'w hysbysu ; a chredwn eich bod chwithau mewn cyflwr addfed i dderbyn pa bethau bynag a ddywedwn. Os na fydd i ni wneyd lles mawr, gobeithiwn na effeithiwn ua niwed. Teimlwn fel pe byddai ein mynwes yn llawn o gariad, a'n holl fryd am wneuthur rhagor o ddaioni yn nheyrnas Dduw. Edrychwn gyda phleser mawr ar y gwaith sydd eisoes wedi ei gyfìawni; eithr edrychwn gyda mwy o bleser ar y gwaith mwv a feddyliwn ellir ei gyflawni etto. Nid da boddloni ar waith dwy- lawj os gellir cael rhywbeth tebyg i ager i wîithio. Edrychwn ar hnnes y hyd ; mae yr ar<tfwch a berthynai i bob pcth «ynt. yn awr wedi troi yn gyíiymdrn. Mae y daíth oedd yn wythnos wedt troi yn daith diwrnod, a thaith diwrnod yn daiíh awr. Carlaniir dros fòr a thir megys wrth adenydd y gwynt; a'r syndod mwyaf yn awr yw, nad ellir myned yn gyflymach. Mae pob ptth wedi dyfod yn hawsach i'w gyíhiwni hefyd, a byny yn Hawer buanach nâ chynt. Ymddengys fel pe byddai holl elfenau natur am arbed dyn yn hollol, ac ar yr tin pryd gwneuthur erddo saith cymmaint o waith ag a allai efe wreuthur ei hun. Nid oes dim ond peiriannau yn mhob man, at bob matho waith; a braidù nad yw y cyfan yn meddu galluoedd dyn. Mae y chwyddwydr- au yn tremio i fl'urfafen y nefoedd, a darllen ei hanes ; mae vr '22