Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

UDGORN SEION, NBU ütrnt e &aínt Rhif. 8.] CHWEFROR 19, 1853. [Cyf. V. PREGETH ARALL GAN Y LLYWYDD B. YOUNG, A draddodwyd ar ddydd Suì, Aiost 15,1852, meion ffordd o barhad ar y pwnc a dr'miodd y Sul blaenorol, Yr wyf yn hyderus íy mod yn cael gweddiau y saint, a ffydd y rhai hyny sydd yn feddhinnol ar ffydd. Anfynych y dyuiunaf ar i'r sant weddio drosof, oblegid yr wyf yn eu barnu hwynt wrthyf fy hun, gyda bam gyfiawn; yr wyf fi bob amser yn gweddio' dros y saint, a thybiwyf eu bod hwytbau, mewn ffordd o ad-dal- iad, yn gweddio dros yr holl ffyddloniaid ; ac o ganlyniad, yr wyf finnau yn cael rhan o'u gweddiau. Yr wyf yn coíìo aro yr hyn a ddywedais y Sul diweddaf o barthed i'r efengyl—pa beth ydyw pregeth yr efengyl—pa gym- maînt o amser a gymmera i'w phregetbu,a pha beth agynnwysa; ei bod yn cyrameryd yr un amser i'w phregethu ag a gyrumera i gwblhau oynllun yr iachawdwriaeth, perthynol i bîant dynion. Ni welais i erioed etto yr amser ag oedd genyf ddoetbineb, nerth, a galln digonol er pregethu pregeth efengyl; ei dechreu,a'i diweddu; gan osod gerbron y bobl gynllun yr iachawdwriaeth yn ddigon cyflawn, fel y gallont trwyddo gael eu hachub. Eitbr yn dameidiau yn nnig ei rhoddir, ychydig yma ac ychydig acw, gan egwan ddyn. Mae y pwnc sydd ger ein bron beddyw, yn bregeth fawr. Er deall egwyddorion cyntaf yr efengyl—er Öu hiawn ddèall hwynt, anae yn rhaid i ddyn gael y doethineb sydd oddi uchod; rhaiâ