Welsh Journals

mm^.....■ :. Wm . .. wmm ......^i;;:: k -h^ £Ü5ì^=*-~ FENGYLYDD. ' / berffeithio y saint, i <waith y <weinidogaeth, i adeilad corph Crist." RHIF 2. " Canys Nid Oes Gwahaniaeth.', MAE peryglon arutlir ac afrifed yn bygwth Cristion- ogaeth heddyw o bob cyfeiriad; perygìou beirniadaeth ben-rydd ac anghyf rifol; y wanc am bethau newydd a diweddar, am yr nnig reswm eu bod yn newydd a diweddar; rhyí'yg a'r beiddgarwclî y rhai a gyhoedciant bethau newyddion, amrwd, ac amheus, he'b erioed eu profì na'u treulio; yr anesmwythyd cymdeithasol sydd mor gytîredinol, ac yn dwyn agweddau mor liyll ac andwyol. Grwawdir y syniad fod yn iachawdwriaetli yr Efengyl ddim sydd yn dwyn pertliynas â cbyûwr cymdeitliasol y byd, a cliyhoeddir o benau'r tai, fod yn rhaicl agoryd pyclewan etaill i gael clyfi'oedd iachawd- wriaeth gymcleithasol. Y mae flanw o ddifaterwch dis-trywiol wedi llifo tros y wlad, ac wedi gwneyd clifrod anfesurol. Y mae meusydd gwyrddlas fu'n hardd eu gwedd, hecldyw yn llwydaidd, llwm a gwyw- edig. Llu mawr fu yn lled ddiweddar yn canu " Mae mwy o bleser yn Ei waith, na dim a fecld y cîdaear faith " nad ydynt mwyach yn cael pleser mewn dim ond a ddaw o gyfeiriad cnawd a byd. Tystia y gwylwyr sydd ar y mur yn i-nfrydol, ein bod yn byw mewn amserau enbyd. Nis gall hyn fod yn Chwefror 15, 1910. guddiedig i'r effro, ond ychydig, mae'n ofnus, sydd yn inedclu deall 1 ddeong4i arwyddion yr amserau. Llawer jw j rhai a brofîesant ddeall a darilen arwyddion yr amserau, ond doethineb ddynol yw eu hunig gynorthwy; dall yw hono ar y goreu, ac heb weled yn mhell. Yr hwn sydd yn trigo yn nirgelwch y Goruchaf yn unig, sydd gymhwys ac abl i ddeall gwir gyáwr pethau, oblegid yn ei oleuni Ef yn unig y gellir gwel'd pethau yn glir. Ni fu adeg erioed yn galw yn uwch ar y rhai sydd yn enwi enw Crist, i wisgo Crist, i'w gyfPesu ger bron dyniou a thrwy ymarweddiad gonest, " gweith- redoedcl da, a gwneuthur daioni, ostegu anwybodaeth dynion ffolion." Y mae arnom wir eisieu diwygiad mawr mewn bucheddiad Cristionogol. Bywyd wedi ei drawsffurfìo drwodd a thrwodd gan ras Duw, yw yr unig beth a wna argraff ar y byd. Beth pe byddai pawb sydd yn enwi enw Crist, yn wir Gristion- ogion, yn byw Crist yn syml a chyson ddydd ar ol dydd? Diau y byddai agwedd wahanol iawn ar bethau mewn byd ac eglwys, a threiglid ymaith y gwaradwyd sydd ar yr Enw anwyl. Myn y bycl wel'd gwahaniaeth rliwnsr y rhai a broffesant grefydd a'r di-ffydd. Grwaethaf y modd, gellid yn rhwydd ddewis cant o ambell eglwys, a chant o'n byd, a gwylio eu harferion, eu hym- ddygiadau, a'u bucheddau o ddydcî