Welsh Journals

Cyf. XXI."! AWST, 1864. LRhif. 262. OOPIANT Y PAECH. WILLIAM J. PARRY, EFROG NEWYDD. Yn fuan wedi machlud haul natur, dydd oabbath, Ebrill lOfed, 1864, macMudödd °aul bywyd y dyn da hwn yn angea. Fel 7 bq fÿw felly y bu farw. Terfynodd ei ddaearol yrfa mewn tangnefedd : a rhodd- wyd ei gorff yn ei ddiweddaf orweddle *öewn gobaith o adgyfodiad gogoneddus ar ddelw'r Iesn. Er fod ei weddw, ei berthynasau, a'i lu- osog gyfeillion, yn alarus o herwydd ei 'Solli, nid ydynt yn galaru fel rhai heb °baith; oblegyd credant fod Crist wedi ^arw a chyfodi, ac heíÿd y cyfodir i fywyd tragywyddol, trwy rinwedd ei adgyfodiad ef, bawb a hunaut ynddo. Yr ydym yn rhy dueddol, efallai, yn y cyffredin, paa yn ysgrifenu eofiantau, i ddyrchafu dynion yn uwch yu eu beddau foag ya eu bywydau : neu, mewn geiriau ^raiìl, i ddweyd yn wel'l am danynt yn farw Uag yn fyw. Ni a geisiwn ochelyd y Perygl hwn. Pan y dywedwn o berthynas- i Mr. Par- ry fei dyn da wedi marw, yr ydym'yn ^têdu y dywedwn y gw,ir, á, dim ood y gwir. Y mae lìn yn barod i ddwyn yr un dystiolaeth. Perchid ef yn fawr gan bawb o'i gydcabyddioD,,o herwydd ei fyw- yd diragrith, purdeb ei fuchedd, a'i ffvdd- ^ondeb i Grist. Canwyd ef yn Penymaes, yn agos'i *wllheli, swydd Gaernarfon. Yn moreu ei °®8 dangosai awydd am wybodaeth gyffre- dinol. Ymhyfrydai yn ei lyfr; ond yn ^ûwedig sychedai am wybodaeth o'r ysgry- thyrau. Trysoraiyn ei gof ranau heìaeth °,r Beibl pan yn ieuangc. Gellir dweyd yo eithaf priodol am dano ef, fel y dywed- wyd am Timotheus, iddo er yn fachgen wybod yr ysgrythyr lân. Yr eedd yn un 0 ffyddloniaid yr Ysgol Sabbothol yn ei îŵieogctyd, çjarai ei athrawon a derbyn- la» addysg gyda chwaeth. pyn iddo wneud proffes o grefydd, yr °ead ei fywyd i olwg dynion yn ddifrych- .eölyd. Ni.chydunaief â bechgyn annaw- lol yr ardal. Heffai gwmni a chyfeülach nen bobl dduwiol, ac yr oeddynt hwythau yn eihoffi yntau. Ond nid ymorphwysai ar sylfaen mor wael a moesoldeb ei fuch- Ctr. XXI. n edd am dragywyddol fwyniant, fel y gwna miloedd. Cyn bod yn ugain oed, argyhoeddwyd ef gan yr Ysbryd " o beehod, o gyfiawnder, ac o farn." Tèimlai ei fod yn bechadur, ac mewn perygl o dan uffern, os na ch'ai drugaredd. Gwyddai na Wnai moesoldeb bywyd ei achub—na wnai dim y tro ond ffydd yn enw unig-anedig Fab Duw. Der- byniodd dystiolaeth y Tád am y Mab— credodd dystiolaeth Crist am dano ei hun. Croesawodd yr Iachawdwr trwy ffydd: rhoddodd ei galon yn ddiwahan iddo, a chanlynodd ef yn y bedydd. Claddwyd ef trwy fedydd i farwolaeth gaa y Parch. D. Jones, Liverpool. Yn fuan wedi iddo " santeiddio ei lìun i'r Arglwydd, ac i'w bobl yn ol ei ewyllys," symudodd i Porthmadog, ac ymunodd â'r eglwys fach, ddisylw oedd yn cadw coffad- wriaeth o'i Hanwylyd mewn goruwch-ya- tafell yn y lle hwnw. Pan yno dechreu- odd bregethu yr " iecbydwriaeth fawr ya Nghrist," yn yr hon alwedigaeth bu yn ffyddlon was i'r lon. Teithiai filldiroedd lawer trwy lu o rwystrau er mwyn gwneud yn hysbys i bechaduriaid colledig drefn Duw i gadw dyn. Yn y flwyddyn 1847, gadawodd wlad ei euedigaeth, ac ymfudodd i'r America. Ar oì cyrbaëddyd y byd gorllewinol, He- daenodd ei babell yn Utica, swydd Oneida, E. N. Gwasanaethodd yr eglwys Gym- reig yn y Ue hwu yn dderbyniol a llwydd- iannus am oddeutu tair blynedd. Yn ys- tod ei arosiad yma, ymbriododd â Miss Sarah Lumley, gynt o ardal Staylittle, G. C, yr hon oedd yn aelod o'r un eglwysag yntau, ac a fu yn " ymgeledd gymhwys" iddo yn mhob ystyriaeth; ie, fel y tystiai ei hun, bu mor ofalus o hono yn ei gystudd a'i nychdod parhaus, fel yr ofnai nas gall- asai ddal yn ngwyneb y Hafur. Yn y fl. 1850, symudodd i ddinas Efrog Newydd, lle y cartrefodd hyd ei farw. Bu yn aelod parchus a llafurus am flynyddau o'r eglwys Gymreig yn Heol Chrystie. Ymdrechodd hyd eithaf ei allu í adeiladu achos y Gwar- edwr yn y Ue hwn. Yr oedd yn amlwç i bawb fod ei galon yn ngwaith vr Àr- glwydd, a bod gwneuthur ewyUyg eí Ddnw yn fwyd ac yn ddiod iddo. Er fod eiaef- yìlfa yn gaethiwus mewn ra&öifa anrhyd- eddos, a bod « iechyd yn gwaethygn yn