Welsh Journals

Y SEREN OfîLLEWINOL. YF XXI.] EBRILL, 1864. [Rhw. 258, HYN0OI0N YN MYWYD Y GWAREDWR. LLYTHTB III.—Y TKMTIAD. " Dyoddef o hono ef gan gaeì ei demtio." Y mae Mab Duw newydd dalu ufudd- ^od personol i'r ordinhad o fedydd, a dychymygwyf mai o braidd y mae dyfr- oedd yr Iorddonen wedi cwbl lonyddu, ac adsain y llef ddwyfol hono, " Hwn yw fy anwyl Fab, yn yr hwn y'm boddlonwyd," Wedi cwbl ddistewi. Nid yw y nefoedd ond braidd wedi agor, a'r llef yn hawlio y berthynas agosaf â'r. bedyddiedig, ac yn dadgan fod Tad yr ysbrydoedd yn foddlon i'r weithred, ond newydd fyned heibio—yr fayn oedd olygfa ryfeddol—cyn i olygfa ry- feddol arall, ond un lled wahanol, gymeryd 'le. Er agosed yw y Tad, y mae y temt- *wr hefyd yn yml! Yn union o flaen ^arwolaeth Crist y cymerodd y gwedd- ûewidiad le, a chanlynir ei fedydd eto gan y temtiad yn yr anialwch. Ar ol anrhyd- edd mawr, geill plant Duw ddysgwyl am rhywbeth o natur ddarostyngol. Dylai y Gristion ffafredig, un sydd yn feddiannol ar brofiad tra uchel, a hyny yn amh gadw gwyüadwriaeth ddwbl arno ei hun. Y Diae Ärglwydd Bacon yn cydmaru rhin- Wedd, neu wir wroldeb, i beraroglau, y rhai a roddant allan fwyaf o'u sawyr peraroglus pan y gwesgir ac y llethir hwynt fwyaf: oblegyd mai llwyddiant yw y moddion go- feu i ddatguddio drygioni, ond aflwydd- iant,yw y goreu i ddadguddio rhinwedd. Y mae hyn yn wirionedd o bwys ! Y mae fcmgylchiadau genedigaeth a bywyd dilynol ì Gwaredwr, yn ein dysgu nad oes un sef- ÿllfa yn dir rhy wael ac annghynyrchiol i tfnwedd a phurdeb dyfu a blaguro ynddo. OeHai ein Hiachawdwr ddywedyd, yn iaith UQ arall, " Geill tlodi iselhau fy mywyd, °öd nid fy narostwng: geill temtasiwn 8Ìglo fy natur, ond nid y graig ar ba un Biae'r deml ysbrydol yn sylfaenedig," &c. Pa olygfa eill fod yn fwy dyddorol na gweled enaid mawr, galluog, yn gweithio ei ffordd i fynu trwy bob rhwystrau bydol, Oaturiol, ac ysbrydol, a osodir ar ei ffordd ; gan yradrechu yn erbyn ymegnion medd- yliol, a distewi llais awdurdodol angen—y temtiwr sicraf i anelu ei saeth farwol at ffynonell bywyd? Ofi ydyw yn, ofyaol i'r Ctr. xxi. 11 môr mawr yna eiglo ei gryd yn barhaua, er caboli a pherfièithio y perl sydd yn gor- wedd yn ei gelloedd dirgelaf, gwyddom fod ystormydd gerwin y bywyd hwn yn gwneud eu rhan amcanedighwythau i buro chymhwyso rhywrai i ddysgleirio byth fely gemau puraf yn nghoron gogoniant yr Oen croeshoeliedig. Dywed Pliny fod yn modrwy Purrhus berl a gynnwysai ddar- lun o Apollo a'r Muses, yr hwn a wnawd gan law unigol natur, heb gymhorth celf- yddyd! Beth bynag am ẅirionedd y chwedl yna, gallwn ni ddweyd yn ddibet- rus fod cymeriad y bachgen o Nazareth yn cynnwys anfeidrol rhagorach prydferth- ion na dim eill natur gynhyrchu; ond dad- blygwyd y cyfryw trwy y treialon chwerw- af a'r stormydd gerwinaf! Oafodd gallu- oedd y tywyllwch genad i wneuthur ymoe- odiad boreu arno, er ei brofì fel llafn o ddur, mewn ffwrnes eiriasboeth, er caei cleddyf wedi ei dymheru i'r graddau go- fynol, i faeddu gemus y drwg, a gosod dynoliaeth yn rhydd. Y mae yn ddeddf gyffredin yn llywodr- aeth Duw, fod bodau gweiniaid yn cael eu cyBuro, eu hymgeleddu, a'u cynorthwyo gan fodau o uwch gradd, neu rai wedi cyr- haedd mwy o berffeithrwydd. Tebygol yw mai ar yr egwyddor hon y geilw yr apostol yr angylion yn " ysbrydion gwas- anaethgar"i etifeddion yr addewid. Fel Iaehawdwr, yr oedd yn ofynoli Eneinniog y nef fod yn " mhob peth yn gyffelyb i'w frodyr, fel y byddai drugarog ac Archoff- eiriad flyddlon mewn pethau yn perthyn i Dduw." Gan iddo gymeryd natur dynol- iaeth, a'i gael mewn dull fel dyn, " er gwneud cymmod dros bechodau y bobl," yr oedd yn ofynol iddo hefyd brofi cyfran o'u teimladau dolurus, o dan bwys treialon y fuchedd hon; yfed o gwpan chwerw eu gofidiau a'u tristwch; mewngair, iddo fod yn mhob peth " yn gyffelyb i'w frodyr," oddieithr cyfranogi o'u Uygredd, feí y byddai genym ni "Archoffeiriad yn medru cyd-ddyoddet â'n gwendid ni," &c. "Yna"—gydabod y tyrfaoedd braidd wedi cael amser i dynu eu hanadl atynt, ar ol y golygfeydd anghyffredinol mewn cyssylltiad â bedyddiad Pen yr eglwys—. " Iesu a arweiniwyd i fynu i'r anialwch, i'w demtio gan ddiafol," &c. Pwy glywodd soa erioed o'r blaen am y fatn betb a hynî