Welsh Journals

SEREN ORLLEWINOL HYDEEF, 1857. [Rhif. 151. AîÍGl*. BARPHETH MWEDDAF, N> A- THRAGYWYDDOLDEB. Sd °"SEREN GOMER.' fel ^öodd 6read»r rhagweìiadol. Cyn- :Vf ga"ai rija i eawdwr«f fi'r gailu hwn, laj Jî egvv. §ddarbodi drosto ei huo. Cy n- vj dr«8 Vr y( (lor îmii y cadben i hwylîo ei ^Cfyddìnoedd TedAî y0a(lírÌdngÌRr' %egÌb4rt y8Waed;yCJ'bydd ^5 r pnuMY ei auryn yr ariandai;i y >heiystaf,n dniewn ymdrech medd- \ ^flio U,l18> a'r Hafurwr i ymdra- cJtJtftaífery'der raWyn cynnal ei deulu- Y Hl dr°ldQb ^ dUedd hon ° fewn terfynau Slísh^meydniymmeradwy-; ond y mae %[ °W am hẁhan ybyd.a di- ^-tifir Düẁ" mWy î,w>'RÌg >*n bechadurus 'o,í.S yn eu"Y mae piant y byd hwn |»' Liic Xv- Cened'aeth na tphlant y go- NlS°sydal? Pelhau ysbrydol, ac Ni§an y dv, "? ^ beptl>ynas â dyn; eto lv!" b3'd arii °8 dalu sylw j hob Peth na \tl ' "'• " Y doRth n ™"al XT 'WrT í» eto . h n Y doeth a wel y drw; had- ^ U V v*u " vv^i j U.1 vv •itit rufuddrhagddo; ond pechac -.« G»>ifòd ]ynl'ac a go»pir;M Diai K\, y syu .augeu °osodiad dwyfol> dy iÌHwî?dlfrif°lafiddo. ^!Wapddvtdy)V,ange,J' ond deddf osod- íCreiWvV cosp am bcchod- Y \ 6l ** ef^ tad angeu ! ac y mae y lir^d am on yn cospìei dad y» >í^hono;:ymfddySiad- "Ynydydd e» ì d » beni, rw y hyddi farw."— %h 1?: EZec QW a fydd marw.»- HiSdol i:XV,u" 4" Cymerodd marw- JO er nad yn 6Uaid Addî> ar y dydd y NìhU eu j, yswwyd ei gorff a'i euaid N/fy' Ga/f11, §auncedd ° üynyudau Sth hiol*r „ ° Adda yQ sefyll fel pen- N yMan d ci ho11 -ẂUogaeth, a Noò > hyQvS?S yr un egwyddorion'ag Sl^y/to^3? «larwoìaeíh fel rhan a JXa ll°d i>r' "Megy3 trwy un dyn y % jJ ac felly yd' a marwolaeth trwy 'lS, r8y,1>mai,raetb marwolaeth ar bob ì 8tl fed r ^ phechu ° b™b;" Rhuf. P'XlV„ V wí,,,i "efydlày ddoddí- 60 hoa, y mae yn sicr o gymeryd lle ar bawb mewn modd anocheladwy, Er fod dyn yn gallu troseddti-rliai deddfau o eiddo y Duw- dod7 eto nid oeg modd troseddu y ddeddf hon ond rnewn achosion o hunan Iaddiad. Er fod tuedd mewn dyn i wenieithio iddo ei hun. ac i ammodi ag angeu, eto y mae mor sicr o ddy- fod i'w gyfarfod ag y mae yn canfod olynoliad- dydd a nos, ac yn ciywed twrf y daran, a chynbwrf y mor. Y mae amser a dull dyfod- iad angeu yn ansicr i ddynion; oud y mae sicrwydd ei ddyfodiad tu hwnt i bob amheu- aeth. Y mac angea yn un o'r pethau croesaf i natur a all ddyfod i gyfarfod dyn. Dywedir wrthym l'od y gair marwyn cyfodi oddiwrth yr un gwreiddyn â'r gair Mara, sef chwerwt felly, y dyfroedd chwerwaf o bob dyfroedd i ddyn ydyw atigeu, yn onwedig os na cbaiff afael ar bren y bywyd, sef Crist, i'w perëiddio. Y mae angeu yn gwahanu rhwng y byd hwn a'r llall. yn debyg fel yr oedd yr lorddonen yn rhanu rhwng yr anialwch gynt â gwlad Çanaan. Darluniai y Groegiàid ang- eu dan y gymbariaetih oafon; pa un ai bon- thyca y ffigwr hwn oddiwrth yr ysgrythyr a wnaethant nis gwn. 'Golygent fod un o'r enw Charon yn cadw trosglwydd-fad Çferry-boal\ yn mha un y trosglwyddai eneidiau drygionus i'r trigfannau annedwydd. Y mao gan Homer ddarltiniad yn un o'i lyfrau, fod Charon yn canfod rhywfrenin yn dyfod i lawri'r afon yn ei freninóì wisgoedd, â'i goron ar ei ben ; yna archodd iddo dynu ymaitb ei goron a'i frenin. ol wisgoedd, yngbyd a'r hdll dewder o gig a chnawd ag ydoedd am dano, rhag ofn iddo suddo y cwc'fa wrth groesi. Y raae yn debyg fod Homer am roddi darluniad i'w gydoesol- ion drwy hyny, o ddiâueddrwydd angeu ynoi weithredìadau,ac nisgall dynion ddwyn dim o nwyddau y byd hwn î'r byd arall. Er mai cymeriad dansoddawl ydyw angeu, eto dynsodir èf yn yr ysgrythyr fel brenin y dychryniadau; Jòb xviü. 14. Dyma fretiin sydd yn enwog mewn hynafiaeth—yn tlnosog yn ei ddeiliaid—yn orthrymas ei lywodraetb, ac yn helaeth yn nherfynau ei deyrnas. Ni argyhoeddir ef gan resymau ; ni ddenir ef gan wobrau; ni orchfygir gan ddagrau amddifaid, nác nrfan gwroniaid; ysgydwa ef ei deyrn-