Welsh Journals

GER ££l CYHOEDDEDIG- AR Y CYNTAF O BOB MIS, Ehif 84 CYF. VII. Pris 2c ORIEL Y PRIP PEISTRI. BEETHOYEN. Parhad. Amneidiai Rocco trwy ysgwyd ei ben ar Wilhelmine nad oedd mewn ofa, ac yna aed yn mlaen gyda'r chwedl-ymddiddan. Er mawr syndod a hraw i Umlauf ar cautorion oll, yn ddisymwth safai yn eu plith, ac yna eisteddai i lawr wrth ochr y conductor, y dyn gyda'i fantell hir a'i lygaid tanllyd—neh llai na Beethoven ei hun. Ymbiliai Roeco yn ddistaw a Thalia. O na byddai i'r Awen—er mwyn Leonora—daflu ei gwisg i guddio y dyn yna sydd yn eistedd wrth ochr y conductor. Yr oedd Leonora yn tori y bedd ac yn dechreu canu y deuawd ilynol heb sylwi hyd eto ar y person oedd newydd wneud ei ymddangosiad ar yr esgynlawr. Yr oedd wedi bod yn ystod yr oli o'r dydd yn sicrhau teulu'r ty lle yr arosai nad oedd gallu yn yr holl fyd a wnai iddo fyned i'r Chwareudy y noson hono. Yn gynar yn yr hwyr cychwynodd i'w bles- erdaith arferol. Ar unwaith—sut y digwyddodd nis gallasai ddweyd ei hun—safai o fìaen y Chwareudy Tynodd allan ei oriawr gan sibrwd wrtho ei hun" "Yn awr y maent yn dechreu ar y perfformiad, ac fe wnant beroriaeth hyfryd. Bydd gyfrwys ac aros o'r tuallan." Yna cerddai i fyny ac i lawr, gan gyfrif rhif ar ol rhif o "Fidelio.'' "Yn awr y maent gyda'r triawd, Yn awr mae'r orymdaith wedi ei hagor. Os bydd i Pizaro fonglerio ar un o'r nodau yn y deuawd fe ddistrywia yr oll o hono. Wel, yr wyf yn barnu fod hyna drosodd, yn awr, maent yn agoshau at derfyn yr act. Ai nid gwell i mi fyned adref?'' Efe eto a adawodd y sauare, a ffwrdd ag ef trwy amryw ystrydoedd—dan—heb wybod pa fodd, cafodd ei hun drachefn o fláeh y chwiireudy ftheatre). Cychwynwyd yr ail act. Fe íydd yn berftbrmiad campus ? Bydd Florestan trwyddo ar fyrder. Gob- eithio y cyrhaedda ei huchelfan y waith hon. Os na cheidw efe yr amser, fe â y violins allan. Un dau, tri pedwar;" gan anghofio ei hun, curai yr amser a'i ddwylaw, yna eerddodd yn union dros ychydig risiau, ac yn mlaen ef, ac er ei fawr syndod cafodd ei hun yn eistedd mewn cadair yn gyfochrog ag Umláuf. Ymddangosai Umlauf fel dyn mewn twymyn, a theimlai hyd gryndod dros Wilhelmiae. Braidd y gallai dclal yr arweinffon (baton). Trwy ei emynÿdd. poenus feddyliau ganlynent naill y llall. Pe can- fyddai hi ef, collai ei hunan feddiant, dychryna, anhofia ei hun, ysgrecha, ac efallai ca lewig arall. Yna dinystrir y perfformans, a thramgwyddir yr ymer- odres a chollaf finau fy nghmeriad a'm lle. 0, nefodd 1 yn awr daw'r pedrawd ae yntau yn bresenol. Eisteddai Beethoven gan blethu eiddwlaw ar ei fantell ei beu i lawr, a'i lygaid yn pelydru allau o dan ei eiliau llawnion, a pharhaodd i gnoi ei wefus, gan droi ei ben tua'r deheu pan deuai y Violins i fewn, ac i'r aswy pan ddeuai'r wind instruments. Yn awr am y pedrawd. I mewn daeth Rizaro a'i ddagr yn ei law. Yna ymdaftodd Lenora ei hun ger bron Florestan, gwaedd- odd allan ar y llofryddiwr. "Rhaidit drywanu'n gyntaf y fynwes hon." Be^theYon gan wanu ei fusedd drwy ei walít, dechreuai siard dan ei anadl. " Fy nghyfaill goreu ac anwylaf'' sisialai Umlauf "yr wyf yn eiriol arnat." Pizaro a gipiodd Leonora ymaith. Hi anturiodd eto aty carcharor gan ei atnddiffyn eilwaith. Y fan yma o fewn tri bar i'r symudiad cynhyrfus, symudodd i'r aswy ac ar yr un amser cododd Beethoven ei ben a gorphwysodd ei lygaid ar Leonora ymddysgleirient fel iasau tan. Y llygaid hyn yr orchestra—y llygaid ofnadwy; cyfarfyddasant a'i rhai hi yn llawn A yw yn bosibl i hyn fod ai ynteu rhyw dwyll o eiddo rhyw boenus gythrail ydyw. Ymgododd i fyny ychydig. Efe ei hun oedd, Beethoven, Yn uniongyrchol dawn- siau pobpetti o'u blaen. Oddiethr y ddwy belen ni chyffroiasant ac ymddangosent fel pe yn cynyddu yn fwy fwy. Braidd y gallasai ganfod baton yr arwein- ydd dau far yn rhagor—Un bar yn rhagor, yna.— Yna dis,rynodd arai ddychryn annesgrifiadol. Ei gliniau ai gollyngòdrl. Ä llewig marwolaethus ai gorchfygodd. Ymollyngodd yn ol, a'i dwylaw yn ymgydio yn gynyrfus ar ei phen., ei llosgedig lygaid