Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

Y GERDD Cglcjjgratom $$ŵâ at fo»gana*t{y (fterbboriaetjj a garüòowaetíj êi|mrexg. CYHOEDDEDIG AR Y CYNTAF O BOB MIS. Bhif CYF. V. MAWRTH 1, 1877. Priô 2.! ORIEL Y PRIF PEISTRI. BEETHOYEN Parhacl oHudal. 10. " A roddodd y llane arwyddion boreuol o dalent gerddorol î'» gofynai y count. " Y maent yn dweyd," ebe Wegeler, mai cerddor. iaeth, o bob celf, sydd debycaf o fod yn etifeddol. Derbyniodd ei hy ftbrddiant cyntaf gan ei dad, yr hwn a'i gorfodai i ddilyn y rheolan a'r ymarferiadan mwyaf caeth, gyda'r dybiaeth y byddai i'w dalent ddyfod i'r amlwg yn gynt." "O dan yr amgylchiadan hyn, nid yw yn rhyfeddod nad y w y llanc wedi arddangos llawer o foddlonrwydd gyda'i waith. Nid yw yn arddangos tuedd neillduol at y crwth. Yn ei wersi y mae ei brif hyfrydwch, y rhaj a roddir iddo gan gyfarwyddwyr cerddoriaeth a phrif chwarenwyr y telgorn, Pfifîer, yr hwn sydd yn gelfydd. ydwr gwych, ac yn ddyn hynaws a charedig. Addysgir ef mewn chwareu yr organ gan organydd Eder. Yn bresenol, Neefe—cyfarwyddwr cerddoriaeth—yw ei feistr mewn cyfansoddiant. Ond y mae hwn yn feirn. ìad caled a chwerw, acyn tueddu i'w ddigaloni.'' " 0 berthynas i wybodaeth gyfí'redinol y llanc, nid yw yn hynod o dda, nac o'r tn arall yn is na phlant yn gyfíredin. Dysgodd ddarllen, ysgrifenu, rhifyddiaeth, a Lladin, yn yr ysgol gyhoeddus. '' Nid oes dim yn yr holl adroddiad hwn na all fod lüewn plentyncyffredin,"sylwai Stephenvon Breuning. !' Y mae llinell yn ei fywyd sydd yn wahanol i blant yn gyffredin,'' ychwanegai Christopher. " Gwir,'' ebe Wegeler, " ac efe ei hun a wnaeth ei liun yr hyn ydyw. Siarada am bethau mewn cysyllt- iad â'i gelfyddyd na chlywodd erioed am danynt, y rhai yn sicr sydd wedi tarddu o'i feddwl ei hun. Er i'w dad dynu allan gynlluniau o'i flaen, eto, efe a'u anghofiai, a byddai raid iddo gael cynllnnio a gweith. xedu yn annibynol; y mae yn caru rhyddid, ac ni fyn ei gaethiwo." "Dywedwch wrthyf rywbeth am anian y llanc,'» ebe y count. ."Gyda meddyliaxi wedi eu lluchio i le mor llym a garw, y mae yn aml lawer i'w ddisgwyl; ond yn fy marn inis gall unrhjw wir arlunydd fod 'yn ddiffygiol mewn calon ddewr." "Ymae efe yn llawn o hynyna,'' gwaeddai Wegeler gyda brwdfrydedd. " Ei brofiad, efallai, a enillodd fy nghydymdeimlad dyfnaf tuag ato. Os denodd ei allu mecldyliol a synwyrol fi i'w garu, eto llawer mwy y mae ei galon yn fy nhynu tuag ato. Pan yr oeddym yn rhodio gyda'n gilydd mewn unigedd rhwng y Saitîi Mynydd, yn mron heb yn wybod iddo ei hun, amlygai ddirnadaeth teilwng o gelfyddydwr mawr ac ymdrech- gar. Ni anghofiaf byth y pethau a ddywedodd, na'i chwareu ar yr organ yn Heisterbach. Pan y cynyg- iais iddo fy nghyfeillgarwch gwasgodd fy ìYmPi yu nwydwyllt. Y noson hono, fel yr oeddym yn dyfod i lawr ar hyd gian y Rhine yn ngoleuni y lloer, canfydd. wn' wên foddhaol ar ei wyneb; gafaelodd yn fy llaw eilwaith, a chyda dagrau ar ei ruddiau y dywedodd. mewn tôn isel, ' Dyna, y mae genyf vm cyfaill!' " " Ar yr hwn y gelli byth ymddiried," ebe finau " Ond rhaid iti agor dy galon i mi. Gwelaf fod Uawer o bethau yn pwyso ar dy fynwes." Dywedai yntau; "Yr wyf wedi cael fy ngadael mor fynych yn fy nhrafferthion. Ond yn awr y mae genyf un, i'r hwn y gallaf ymddiried fy nghyfrin- ach, a'r hwn a'm cynorthwya i'm gwneud yr hyn ddylwn ac y carwn fod. Er hyny, ni ddywedodd wrthyf ond ychydig am y rhwystrau neillduol oedcl ar ei ffordd i gyrhaedd y nôd uchel oedd o'i flaen, ond deallais wrth ei fyneg- iad o drallodion ei fam, fod bywyd afradus ei dad yn peri yr un gofid iddo yntau. Dywedai ei fod yn gwneud ei oreu i gynorthwyo ei fam yn en ham- gylchiadau isel, trwy rocldi gwersi mewn cerdcloriaeth i fasnachwyr bychain dinas Bonn, a rhoddai yr oil a enillai at draul y teulu. Dengys hefyd y gofal mwyaf am ei frodyr bychain. Gellir priodoli ei edrychiad chwithig a'i yswildra i amgylchiadau anftbrtunus y teulu. Dyna yw gwir sefyllfa y bachgenyn tylawd ond talentog Ludwig. * Cafodd dysgritìad Wegeler o'rllanc a'iamgylchiadau eftaith ryfedd ar Frau von Breuning a'r bobl ieuaino a wrandawent mor astud o'i amgylch. Yna y dywedodd y marchog: "Os na nad yw eich ffafriaeth wedi eich arwain i liwio yn rhy uchel, rhai'd.