Welsh Journals

TRAGYWYDDOLDEB. Y mae ymadawiad uu flwyddyn, ac ymddangosiad blwyddyn arall yn galw amom yn uehel ac yn groyw i ystyried ac i fyfyrio ar Dragywyddoldep,. Y mae amser yn darfod,— ein blynyddoedd yn myned beibio,—ac y mae tragywyddol- deb bob munud yn agosbau. Y mae tragywyddoldeb a ninnau heddyw uu flwyddyn yn agosacb at ein gilydd nag' erioed! Tragywyddoldeb !—dyma air â ryw sŵu rbyfeddy'ngiỳn âg ef i glust pecbadur! Gair ag sy'n treiddio trwy'r boll enaid! Gair ag sy'n creu rlryw feddyliau anarferol! Y mae'n ammbossibl cadw draw y fatb feddyliau a rhai'n : yr ydym heddyw yma mewn byd o amser,—efallai, y foru yn y l>d tragywyddol;—beddyw'n ddedwydd,—efallai, y foru yn golledig ac yn annedwydd ! Ac a ydyw'n bossibl i ni âg sydd wedi cael ein geni a'n magu yugwlad oleu Efengyl,— ni, wrth cldrysau calonnau pa rai y mae Iachawdwr y byd wedi bod yn curo mor daer ac mor fynych,—ni, ag sydd wedi proii ymrysoniadau'r Yspryd mor aml,—ni, wrth ba rai y mae Gweinidogion fíyddlon, cyfeillion duwiol, a chydwybodau deffroedig wedi bod yn Hefaru mor uchel, yn cyrnmell mor ddifrifol,—a ydyw yn bossibl ar ol y cwbl i ni oríbd myned i dragywyddoldeb a bod yn golledig ! Ar yr ochr arall, y mae'n ammhossibl cau allan y fath feddyliau a rbai'n;—yr ydym yn awr yn gweddio,— gwrando,— cymmuno,— edifarbau,— credu,— caru Duw,— yn teimlo pechod yn faich,—yn llefain am waredigaeth,— yn ymladd yn wrol, gan edrych ar Iesu, yn erbyn byd, cnawd, a Satan,—yn gweithio allan ein hiacbawdwriaetb,— croeshoelio'r cnawd, a'i wyniau, a'i chwautau,—yn rhodio yn yr Yspryd,—yr Yspryd yn cyd-dystiolaethu a n byspryd üi ein bod ni yn blant i Dduw,—a ydyw yn bossibl ar ol y °wbl i ni orfod myned i dragywyddoldeb a bod yn golledig! ' Yr hwn y mae y Mab ganddo, y mae y bywyd ganddo." ^n ganlynol y mae'r gair tragywyddoldeb yn air gwerth- fawr, hyfryd, a melus i'r duwiol. c