Welsh Journals

YR EGLWYSYDD. Ehif. 9.] MEDI, 1849. [Cyfrol iii. Ar y tymhor presennol y niae ein meusydd wedi eu britho â llafurwŷr, a'r medelwŷr yn brysur yn casglu ffrwythau'r ddae- ar, ac yn eu cludo i'r ŷdlannoedd a'r ysguboriau, íel y byddont yn ymbortb i ddyn ac anifail yn y gauaf dyfodol. Y mae y ddaear megis yn gwenu dan ei baicb o drugareddau, a dyn I yn Uawenbau wrtb dderbyn o law agored ei Greawdwr, yr |! byn a ddiwalla ei angenrbeidiau. îsid oes un tymhor mwy |! byfryd, ac nid oes un ycbwaith yn fwy cyfiawn o addysg, na !: hwn. Mab Siracb a ddywaid am weithredoedd yr Arglwydd, "Y maent hwy oll yn ddau-ddyblyg, y naill ar gyfer y llall:" |J ac y mae hyn yn wir, nid yn unig am eu bod megis yn I gwrthbwyso y naül y llall—"y da wedi ei osod yn erbyn I; drwg,"—ond hefyd am fod y naill yn gyfattebol i'r llall—y ; j naill ran o waitli Duw yn ymgyffelybu i ran arall. Nid yw y gwirionedd hwn yn ymddangos mewn un mau !; yn fwy amlwg nag y'ngair Duw, lle y mae yr Yspryd Glan yn j I egluro pethau o un rhyw trwy bethau o ryw arall—pethau i | ysprydol drwy gyfrwng pethau anianol. Dyma'r dull mwy- ■ I af tarawgar y'mha un y cyfiwyna Duw wybodaeth i ni am ei 1 ddirgelion Ef. A ddymuna Efe osod allan gynnydd ei ras | yn y galon? Efe a'i cydmara i hedyn, a heuir yn y ddaear, ac sydd yn tyfu ac yn addfedu, nis gwyddis pa sut, nes byddo'r ýd yn llawn yn y dywysen. A ddangosa Efe gyfiwr ei Eglwys yn y byd ? Efe a gydmara y byd i faes, yn yr hwn y mae gwenith ac efrau yn tyfu y'nghyd am yspaid, ac yn y diwedd yn cael eu didoli a'u cludo, y naill i'r ysgubor, a'r llall i'r ffwrn. Fel hyn y mae gwersi ysprydol wedi eu hargraffu megis ar ddalennau anian, a phethau gweledig yn dyfod yn gyfryngau i gyfieu addysg am bethau anweledig Duw. Y'mhlith y cyffelybiaethau, a ddefnyddir fel hyn yn y Gyf- rol Sanctaidd, nid oes un yn cyfieu mwy o addysg, nac add-