Welsh Journals

Y DEYSORFA. &hif. cxxxix.] GORPHENAF, 1842. DÍJWINYDDIAETH. [Llyfr XII. SYLWADAU AR UFUDDDOD G.WEITH- REDOL CRIST. ** edi i Dduw roddi gorchymyn i ddyn, yr oedd yn rhaid i ddyn ei gadw ef yn Syflawn, neu fod yn droseddwr, ac felly ÿîi annghyfiawn, &c. Ond fel yr oedd yn anmhosibl i bech- adur gael cyfiawnder trwy gadw'r ddeddf, ^n ei berson ei hun, fe ddaeth dyn heb íod yn bechadur (y dyn Crist Iesu,) ac a gadwodd y ddeddf yn gyflawn berffaith öros y pechadur, ac felly a weithiodd allan ^yfìawnder perífaith iddo. Yr oedd y gyfraith yn cynwys ynddi üdwy ran, sef gorchymyn a gwaharddiad, (edr. deg gorchymyn) : ac felly yr oedcí y*1 gynwysedig yn nghadwad y gyfraith, ^ûewn trefn i fod yn gyfiawn, wneuthur yr hyn oll yr oedd hi yn ei orchymyn, a Pheidio a gwneud un peth ag oedd hi yn ei ^ahardd ; a hyny mewn gwirionedd a Pnerffeithrwydd, ac o uniondeb calon. Ac íe'i cadwodd Crist hi yn y ddau ystyr y^a ; ie, efe a ufuddhäodd iddi, sef i eithaf Pefffeithrwydd ei gofynion, a hyny yn ei noll fywyd, yn barhaus, yn ei weithred- °edd, ei eiriau, a'i feddyliau, o berffeith- ^ydd calon; ac ni chafodd y gyfraith un brycheuyn ynddo, o'r preseb i'w fedd :— ac felly efe a atebodd i'r hyn oedd y gyf- raith yn ei ofyn, ac a dalodd iddi ei holl u*udd-dod dyledus, ac felly a'i cyflawnodd 0 ran y rhan bendant o'i chyfiawnder hi. A thuag at wneuthur hyn, yr oedd yn ^genrheidiol ei fod ef yn ddyn, dan y ddeddf ; fel y mae 'r Ysgrythyr Lân yn "ywedyd (Gal. 4. 4), « A pha beth bynag y mae'r ddeddf yn ddywedyd, wrth y rhai ^J^d dan y ddeddf y mae hi yn dywedyd," -^huf. 3_ 19 ^c ^er mwyn dynolryw) fe JdaethCrist dan y ddeddf; felly, pa beth bynag oedd y ddeddf yn ei ddywedyd, yr 0edd hiyn ei ddywedyd wrtho ef,ac yntau a wrandawodd arni, ac a roddodd ufudd- dod perffaith iddi, i'r dyben o'i chyflawni; a hyny " fel y prynai y rhai oedd dan y ddeddf," Gal. 4. 5. Mae Crist yn dywedyd'ám dano ei hun, " Na thybiwch fy nyfod i dori y gyfraith, &c, ond i gyflawni," Mat. 5. 17. Dy- wedodd hefyd, "fod yn weddus iddo gyflawni pob cyfiawnder;" a'i " fod yn gwneuthur bob amser yr hyn oedd yn rhyngu bodd ei Dad ;" a hyny yn ddiau tuag at foddloni ei gyfiawnder ef, yn eithaf gofýniad y gyfraith. Nid Crist yn unig sydd yn dwyn y dyst- iolaeth hon am dano ei hun, eithr y maefc Tad cyfiawn hefyd yn tystiolaethu am dano ef, gan ddywedyd, "Hwn yw fy anwyl Fab, yn yr hwn y'm boddlonwyd," Mat. 3. 17. "Fy etholedig, i'r hwn y mae fy enaid yn foddlawn," Esa. 42. 1. Ac fel y mae'r Tad yn tystiolaethu ei foddlonrwydd yn ufudd-dod Crist i'r gyf- raith, mae hyny yn amlygu fod ei ufudd- dod ef y cyfryw ag a atebodd i eithaf go- fyniad y gyfraith, fel yr oedd hi yn cyr- haedd corph ac enaid,neu y dyn oddifewn ac oddiallan ; îe, beth bynag oedd hi yn ei ofyn, fe dalwyd iddi gan Grist. Gallaf ddywedyd dalu iddi (mewn ystyr) fwy nag oedd hi yn ei ofyn ; canys nid oedd hi yn gofyn ufudd-dod ond gan greadur, eithr dyma un sydd yn Greawdwr yn ufuddhau iddi; dyn oedd hi yn ei ofyn, ond dyma un sydd yn wir Dduw yn ufuddhau iddi: ac yn hyn fe fawrhäwyd y gyfraith, ac fe'i gwnaed hi yn anrhydeddus iawn. Esa. 42. 21. Mae yn bryd i ni waeddi allan, " O ! ddyfnder golud doethineb Duw !" Dyn yn troseddu'r gyfraith, ac felly yn ei di- anrhydeddu hi; a Duw yn ewyllysio an- rhydeddu'r gyfraith, ac achub y trosedd- wr : ond gan na allesid anrhydeddu'r gyf-