Welsh Journals

Y CYFAILL. Cyf, Xl.] MAI, 1877. [Rhif. 485. Arweiniol. LLWYDDIAìn MÂWR â CHYFFREDINOL YR EGLWYS. Gan y Parch. John R. Daniel, Engedi, Wis. A bydd yn y dyddiau diweddaf, fod mynydd ty yr Arglwydd wedi ei barotoi yn mhen y mynyddoedd, ac y° ddyrchafedig goruwch y bryniau; a'r holl genedloedd a ddyüfant ato. A phobloedd lawer a ânt, ac a ddy- ^dant, Deuwch ac esgynwn i fynydd yr Arglwydd, i dy Duw Jacob; ac efe a'n dysg ni yn ei ffyrdd, ac ni a °uiwn yn ei lwybrau ef; canys y gyfraith a â allan o Seion, a gair yr Arglwydd 0 Jerusalem."—Esa. 2: 2, 3. A bydd yn niwedd y dydäiau, i fynydd ty yr Atcglwydd fod weäi ei sicrhau yn mhen y mynyddoedd ; ac efe adyrchefir goruwch y brynìau ; a phobloedd a ddylifant ato. A chenedloedd lawer a ânt ac a ddywedant, Deu- j c" ac awn i fynydd yr Arglwydij, ac i dy Dduw Jacob; ac efe a ddysg i ni ei ffyrdd, ac yn ei lwybrau y rhod- Wn; canys y gyfraith a â allan o Seion, a gair yr Arglwydd o Jerusaíem."—Michah 4 : 1, 2. Nid wyf yn gwybod am ddau brophwyd yn briodol gelwir hwy, y dyddiau diweddaf. " A Uefaru mor debyg i'w gilydd ag EsAiAH a bydd yn niwedd y dyddiau," ebe MlCHAH. ^ICHah ; y maent bron air a gair yr un fath. Yr hyn a fydd yn y dyddiau diweddaf, ydyw i ■Hwyrach mai y rheswm am hyny yw, fod y ddau fynydd ty yr Arglwydd fod wedi ei " sicrhau yn cyd-oesi, ac felly yn cael golwg ar yr un yn mhen y mynyddoedd "—adeg o ddiwygiad SWeledigaethau yn hanes yr eglwys. Y mae y mawr a chyffredinol. Denod hon yn dechreu gyda haeriad, fod Esai- Y mater a gyflwynaf i'ch sylw yw, Pa fath AiI Wedi derbyn y geiriau oddiwrth Dduw— agwedd a fydd ar yr eglwys mewn adeg o ^ gair yr hwn a welodd EsAlAH." Yr oedd Iwyddiant mawr a chyjfredinol. Yn y fan yna edi gweled, yn gystal a chlywed. Y mae Perthynas agos rhwng y meddwl a'r byd allan- rhwng yr enaid a'r corph, fel nad ydyw y ^ddwl byth yn derbyn argraff ddofn heb i'r P°rPh hefyd dcierbyn argraff. Ni chlywaist er- °ed bregeth a adawodd argraff ddwys ar dy eddwl, nad ydwyt yn cofio y pregethwr, yr os- g0 allanol, ffurf y wynebpryd, y Uais—mewn ^lr» delw y pregethwr. Wel, y mae yn ym- angos i mi fod Duw yn ymostwng fel yna i y dymunaf i chwi sefyll tra byddaf yn siarad heddyw. Y mae yn fantais i ddyn wybod yn mha le i sefyll wrth wrando bob amser, er mwyn cymeryd golwg gywir ar unrhyw olygfa. Gofynwch chwi y cwestiwn, Pa fath agwedd a fydd ar yr eglwys mewn adeg o lwyddiant mawr ? Ceisiaf finau ateb : Y mae yr eglwys yn isel iawn yn y dyddiau hyn. Nid wyf yn cofio crefydd mor adfeilied- ig yn nghorph 30 mlynedd—y cyfnod yr wyf fi fy hun o ran oedran, a pherthynas â'r achos, . rSra-ff rymus ar eu meddyliau o unrhyw wir- wedi cael mantais i s/lwi. Y mae y pechodau dd lef ^w. j" j^»^^..»& -— j------- aru wrth y prophwydi, pan y bwriadai adael »°nedd. «« y gair yr hwn a welodd EsAiah." , r hyn a welodd ydoedd yr eglwys yn y dydd- u diweddaf—díyàà\a.VL yr efengyl—ein dydd- u *"• Dechreua y dyddiau diweddaf ar der- yn dyddiau yr hen oruchwyliaeth ; ac felly yn anfad a gyflawnir y dyddiau hyn yn ngoleuni efengyl—y didduwiaeth sydd yn ffynu—y mae rhyw amheuaeth oer, farw, wrth wraidd pob tyfiant moesol a chrefyddol, fel y mae yn nesaf peth i anmhosiblrwydd cael gan un llys-