Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

Y GYFAILL Cyfrol XXVI. GOBPHENAF, 1863. BHfyn 307'. PREGETH VII. "TRECH YW'R GOSTYNGEDIG NA'E BALCH." "Bithr Micbael yr areh-ange!, pan oedd ei'e wrtb ym- "dadleu â diafol, yn ymresymu yn nghyich corff Moses, n< feiddiodd ddwyn barn gablaidd arno, eithr efe a ddy- wedodd, Cerydded yr Argíwydd dydi."—Jthus 9. W®di Pr apostol achwyn ar yr hudolwyr, yn örbyn pa rai y mae 'ef'e yn ysgrifenu, eu bod yn diystyru llywodraeŵ, ac yn cabla rhai ûiewn awdurdod, sef y goleuad.au mawrion y mäe'r Arglwydd wedi eu gosod i fyny yn yr eglwys, sydd yma yu helaethu eu haerllug- rwydd a'u digywilydd dra, trwy osod allan ymddygiad Michael yr archangel tu ag at y ûiaíbl. Gwelwch, I. Os oedd Michael, yr hwn oedd ^or rhagorol o natur, ac mor uchel o swydd, " wrth ymresymu â diafol" (yr hwn oedd ys- Pryd aflan ac anmhur, eisoes wedi ei farnu gan yr Arglwydd), os oedd hwn, meddaf, yn arfer ? faíh weddeidd dra, pa fodd y beiddiant hẃy, §readuriaid gwael a saiw, ddirmygu personau a§ sydd wedi eu gwisgo mewn uchder ac uchel- ^er o iywodraeth, ÎI. Ystyriwch yr Achos, pan oedd í: yn ym- íesymu yn nghylch corff Moses"—-Achos cyf- ^wo a da; fe wyddai pa beth oedd meddwl ■"Iw am dano ef; pa íbdd y beiddiant hwy gablu y peth nas gwyddant ? líl. Tymer yr arẃ-angel.—-" Ni feiddiodd ^Wyn barn gablaidd arno." Ni eha'i efe gan ei santeiddrwydd ymddwyn tu ag at y diafol ^wn fifordd anweddaidd na sarhaus ; eithr y rllai hyn, a fytheiriant allan waradwyddiadau a ^elldithion yn erbyn penaethiaid yn ddiofn. *V. "Cerydded yr Arglwydd dydL" Y mae *Q rhoddi yr holl farn a'r achos yn llaw yr Ärglwydd. Swm y cwbl yw hjn, m ydoedd 13 angel mor fawr mewn gallu, heb feiddio dwyn cablaidd farn yn erbyn y gwacthaf o greadur- iaid, mewn amrysonfayn nghylch mater da; di- amheu fod y rhai hyn yn haerllug aruthr sydd yn diystyru y rhai a ddyrchafodd Duw ya yr eglwys a'r wlad. Ni a gawn ystyried y gair Mìchael; ei ar • wyddocâd yw, pwy fel Duw : ond pwy yw y person hwn ? Y mao y dysgedigion yn anghy- tuno ; rhai a dybiant, raai yr ail Berson yn ÿ Drindod ydyw ; ereill, maì angel orëedig yd- yw, a'r rhesymau goreu i brofì hyny yw, yti gyntaf, yn Dan. x. 13, lle y gelwir ef, un o'r tywysogion penaf; fcl y dywedir fod Beelze- bub yn benaeth y cythreuliaid, felly y bernir fod Michael yn benaeth yr angelion.—Dat. x.ii.7. 2. Ystyriwn y gair äiafol, yr hyn ydyw cy- huddwr ; felly y geiwir ef yn Dat. xii. 10, am ei fod, yn gyntaf, yn cyhuddo Duw wrth ddyn. Y cyntaf peth a wnaeth efe wedi myned yn ddiafol oedd cyhuddo yr Árglwydd o ddau beth, sef ceìwydd a cheiifigea~-o gelwydd, am ddywetìyd, y byddsnt feirw : o genfigen, meg- ys pe dywedasai, mae arno ofn i chwi fwyta o'r pren rhag eich dyfod fel yntau : íä Canys gwybcd y raae efe, mai yn y äydd y bwytaoch' o hono ef, yr agorir eich llygaid, ac y byddwch megys duwiau, yn gwybod da a drwg."—Gen. iii. 5. Y mae efe byth yn parliau i gyhuddo Duwj weithiau ei gyfiawnder, sef nad yw efe mor liym yn c-rbyn pechod, eithr ei fod ya go- ddef pcchod, fe'lly yn gyru dynion i ryfygu : weithiau ereill, efe a ddywed yn erbyn trugar- edd, gan berswadio y rhai a ddarostycgwyd, fod cu pechodau yn fwy nag y gelìir eu aiadd- eu ; felìy y dywedaì Cain. Wyma, fel y mae Satan am ladd y rhai y mae Duw am eu plygu.^ Lle bynag y rhoddo Duw eiíys, fe gais y di-' afol roddi ei ddwrn ; yn fynych iawn fe ddy wed nad yw Duw trẃy ei ragluniaeth yn gof- alu am ei greaduriaid ; efe a haera fod y daionus yn aruenus, a'r drygiouag ya hapus ,