Welsh Journals

Y CYFAILL. Cyírol XXVI. IO^NTA.WÍt, 1863. RJiifyn 301. Ae annogaeth Cymdeithasfa y Methodistiaid Calfìnaidd yn Waukesha, Wisconsin, mis Hydref diweddaf, yr ydym yn cyflwyno i'n derbynwyr y gyntaf o'r Deuddeg Pregeth, o waith Rowlands Llangeitho. Mae yr argraffiad o ba un y cyhoeddir y Pregethau hyn, yn amseredig 1814. Ac yn y modd canlynol y rhag-arweinia y cyhoeddydd y darllenydd atvnt:— at y DARLLENYDD. Bu y Deuddeg Pregeth ganlynol yu argraífedig unwaitli o'r blaen, rhai o houynt ddwy, a rhai dair, os nid pedair gwaith. Fe beíaêtbodd yr Awdwr ý Bregeth a elwir Llais y Dnrtur yn yr ail argrafflad. Buont yn argraífedife yn ei amser efigyd ond yr olaf, pa uu a roddodd ef yn ysgrifeucdig i gyfaill, copi o'r hon a gafwyd i'w hargrafTu. Fe ymddengys^irìdo ef ychwancgu arni o'r pwipud wrth yr arwydd (......) sycld ar ddiwcdd rhai ymadroddion. Er eynifer sydd wedi gwèled y Pregethau yma o'r blaen, mae y rhan amiaf, yu enwèdig o'r ieuenctyd, a ewyii- ysiai eu cael, heb eu gweie'd erioed : amryw o ba rai, yn ngbyd ä rhai ereili, wedi mynych glywed pethau gogoneddus yn cael eu coffau o honynt, a ymddangosasant mcwn awydd mawr am danynt y blynyddau a acthant heibi» ; yr hyn, yn benaf, a fu'n anogaeth i'w gosod yn y wasg y waith hon : a gobeithir y byddant ofendith ibawb a'udarlleao.. Am yr Awdwr, hcbíaw ei fod o ddoniau mawr, o ddeall hclaeth,acogymhwysderau rhagorol addasfel Gweinidog yr Efengyl, y peth mwyaf neillduol ydoerìd y'r arddelîad mwy na chyö'rerìin a roddodd yr Arglwydd ar ei weinidogaeth,. gartreí'ac oddicartref ; cnd o herwydd ei fod mor adnabyddus,.ni wneir yn bresenol ond cyfìwyno ei waith i'chv ystyriaeth. PREGETH I. NEWYDD DA I'R CENEDLOEDD. " Ac wedi eu danfon hwy i Bethlehem, efe a ddywedodd, Eẅch, ac ymofynwch yn fanwì am y mab byclian ; as phan gaffoch ef, mynegwch i mi, fel y gallwyf fmau ddyfod, a'i addoli ef. Hwythau wedi clywed y brenin, a aethant; ac wele, y seren a welsent yn y dwyrain a aeth o'u blaen hwy, hyd oni ddaeth hi a se"yil goruwch y Ue yr oedd y mab bychan."—Matt ii. 8, 9. Pan aned Iachawdwr pechaduriaid,......yn gyntaf, fe'i hamlygwyd ef, nid i fawrion y byd, nac i offeiriaid, dirmygwyr gras ; ond i fugeil- iaid tlodion : i ddangos fod ei râs yn rhad, ac yn abl i gyrhaeddyd y gwaelaf o ddynion. Nid dyma arfer dyn. Buasai dyn yn cadw y peth goreu i'w anrhegu i freninoedd a brenin- esau y ddaiar, a'r tlodion a gawsent fod hebddo : eithr Crist, y perl mwyaf dymunol y Cyflawnder a edrychodd i lawr o'r nefocdd, a'r Gwirionedd a darddodd o'r ddaiar, a rodd- wyd gyntaf i waeledd y byd ; er rawyn darigos na's gallai un cyflwf, er mor dlawd bynag y byddai, luddias neu rwystro dynion rhag cael rhan yn yr Arglwydd Iesu. Yn yr ail le, fe'i hamlygwyd ef i freninoedd, medd rhai; i gyfoethogion, medd llawer: eu gwerthfawr anrhegion a wiriant hyny. A hyn, er mwyn hysbysu ei barodrwydd i achub pob gradd a galwad o ddynion, fe gysgodwyd Crist allan yn y " pren " ag oedd " yn nghanol yr ardd," [Gen. ii. 9,] fel y byddai iddo gyfranu o hono ei hun i bob rbyw a math o bobl. Felly yn Dat. xxii. 2, yn y Jerusalem newydd, dy- wedir fod '-pren y bywyd yn nghanol yr hè'ol," fel y cyfranai o hono ei hun i'r boneddig a'r. gwreng. Dylai hyn gadw dynion o bob gradd-- au mewn undeb a chytundeb â'u gilydd. Na,. ddiystyred y boneddig y dyn tlawd, fe all fod mewn gafael o Grist yn gystal ag yntef: nae • eiddigedded y dyn tlawd mo'r boneddig, canys. nid all hwnw fod yn gadwedig ond trwy Grisfe mwy nagygall yntef. Er mwyn cryfâu breichíau ílodíon y byd ymddarostyngodd Crist i'w cyflyrau hwynt ......Jn gyQtaf, trwy gymeryd o hono grôth morwyn dlawd, wedi ei dyweddío i saer. Od oes neb yn amheu eu tlodi, edrychent Luc ii. 24, ac yno cânt weled y pethau a ddygasant yn oíTrwm, "pâr o durturod, neu ddau gyvr C0-