Welsh Journals

Y CYFAILL. Cyfrol XXXIII. MAI, 18TO. Rliify-n 400, ^rfetiniü CYNOOR AR ORÜEINIAB Y PARCE. THOMAS RIOE, RACINE, "WIS., MEH. 10, 1869. GAN Y PARCH. WILLIAM IIUGHES. [Parhad o tu dal. 108.] Yn ail, cyfeiriwn at rai o'r cymwysderau ys- brydol sydd i fod yn meddiant gweinidog yr efengyl. Dyma y dosbarth pwysicaf o'i gym- wysderau, am fod eu dylanwad yn gryfach na'r cymwysderau naturiol. Gallem feddwl fod yr Arglwydd ar ryw dymorau wedi cym- eradwyo a llwyddo llafur gweinidogaethol rhai dynion lled amddifaid o gymwysderau naturiol, os byddai y cymwyederau ysbrydol hyn yn bur gyílawn gmddynt; oud y mae yn fwy amheus a ddarfu iddo anrhydeddu y dosbarth blaenaf yn absenoldeb yr olaf o dan unrhyw amgylchiad ag y gwyddom am dano. Dichon y gallem alw y cymwysderau ysbryd ol hyn yn ansoddion gwerthfawr, wedi eu cynyrchu gan Ysbryd yr Arglwydd yn y gal- on. Ei greadigaeth ef ydynt, y rhai a am- ddiffynir, ac a ddygir yn nilaeu o dan ei law sancteiddiol ef, i fesur helaethach nag mewn Cristiouogion cyffredin. 1. Un cymwysder anhebgorol mewn gwei- nidog yr efengyl ydyw crefydd bersonol ddi amheuol Dywed yr A^ostol fod yn rhaid iddo fod yn " ddiargyhoedd," ac y " rhaid iddo gael tystiolaeth dda gan y rhai oddiall- 'm." Rhaid i gymeriad brefyddol dyn dyfu mor uchel, neu ymchwyddo i faintiolaeth di- ?on helaeth i osod, a chadw meddwl byd ac eglwys yn sefydlog o berchynas i'w dduwiol- fc-b, cyn y gellir, yn ddiberygî, gymeryd y 3am cyntaf tuag at ei osod yn y weinidog- leth. Dywedai y diweddar Mr. Rees y gell- 1 dosbarthu holl athrawon crefyddol yr oes- oedd i dri math. Mae rhaiyn amlwg o Dduw, ac eraill yn amlwg o ddiafol, tra y mae y lleill ar dir rhy anhawdd penderfynu fod Duw na diafol wedi eu hanfon. Gellir medd- wl fod rhai wedi dechreu pregethu cyn bod yn Gristionogion, ac er hyny wedi eu codi gan Dduw yn foddion llawer o ddaioni; eto, nid oedd y weithred o'u gosod yn eu swydd yn un mymryn llai o ryfyg tuag at Dduw, na llai creuiondeb luag aty dyn ei hunan. Mae yn anhawdd gwybod am un weithred fwy anghareclig a ellir ei chytìawni byth a dyn na'i olw i bre<?ethu yr efengyl cyn i Dduw ei alw i fod yn sant. Mae yn bur debyg i'r modd y gelwir drwg weithredwyr i anerch eu hedrychwyr o dan y pren dyoddef, cyn cael ei crogi dano—ei a'.yr i fod yn gydstad ag apoÿtolion Duw, ac yn berarogl i Grist mewn swydd, tra y raae yn gydstad a'r diafol o ran cyflwr ac egwyddorion. Yr oedd Paul yn barod i wneyd aberth o bob mwyniant, ac i dderbyn pob artaith, " rhag iddo mewn un modd wedi iddo bregethu i eraill, fod ei hun yn anghymeradwy." Y'r oedd bod yn gref- yddoî ger bron Duw, ac yn ei gyfrif, yn beth annhraethol bwysig yn ei feddwl ef bob am- ser. A byddai yn rhoddi awgrymiadau yn fynych hefyd, fod sefydlu ei grefydd berson- ol, yn marn ci wrandawyr, yn bwnc ag yr ymdrechai lawer tuag at ei gyflawni. Mae enaid grasol. a clialon wedi ei Uenwi a duwioldeb, yn fywyd a nerth yn ngweinid- ogaeth eu meddianydd, sydd yn cyrhaedd teimlad mwyaf cysegredig y gwrandawyr. Gwyddom fod teimladau yn perthy-n i'r dy- chymyg, ag y gall llais, arabedd, drychfedd- yiiau hedegog a barddonol y pregethwr, eu cynhyrfu. Gall taìentau naturiol y llefarwr godi gwynt, cyneu tân, a pheri daiargryn yn y teimladau anianol hyn, heb i'r gydwybcd gael ei sancteiddio, y serchiadau gael eu poethi, ar ewyllys gael ei darostwng i roddi