Welsh Journals

Cvf. XIX. RHA6FYR, 18 5 6. Rhif. 228. Crnríljnìtan a t latuspaii. YR IIA3ESYDDIAETII YSGRYTflYROL, PENNOD L X. [Parhad o du dal. 410.] MAE y proph« yd yn aros yn nliý y weddw ara ysbaid blwyddyn a haaner yn rhagor ; hi, a'i mab, ac yntau, yn byw o hyd ar y llonaid llaw blawd o'r celwrn, a'r ychydig olew o'r ysten. U'r diwedd, yn mhen tair blynedd a hanner wedi ei ymddangosiad yn llye Ahab i gyhoeddi y farn ar y wlad, ac nid oedd bytb wedi hyny ddyferyn o wlith na gwlaw wedi disgyn ar ei hwyneb, yr oedd y porfeydd wedi gwywo, y cnydau wedi methu, a'r coed yn pallu rhoddi eu ffrwyth ; y ffrydiau a'r ffynonau wedi sychu i fyny, a'r newyn du yn pwyso yn drwm ar yr holl wlad ; yu ei amser da ei hun, mae yr Arglwydd j'n gwrando ar ruddfanau yr ychydig dduwiolion oeddent yn J' wlad, ac yn awr yn gorchymyn i Elias i ymddangos ger bron Ahab. Pan ar ei ffordd o Sarepta i Samaria, mae yu cyfarfod âg Oba- dia dduwiol, goruchwyliwr tŷ Ahab, ac yn erchi iddo fynsd a mynegi i'w feistr, y brenin, ei fod ef yn dyfod i ymweled âg ef. Arswydai Obadia wneyd hyn, rhag ofn y buasai ysbryd yr Arglwydd yn ei guddio fel y gwuelsai o'r blaen, ac y byddai i Ahab ffromi yn ei er- byn ef am beidio rhoddi dwylaw arno, a'i ddwyn ger ei fron ef; oblegid yr oedd wedi anfon cennadwr at yr holl freninoedd o am- gylch i chwilio am dano, a chymeryd 11 w ganddynt na wyddent ddim o'i hanes. Yr oedd, yn ddiau, yn bwriadu naill ai gorfodi y en. m. 57 I prophwyd i weddio ar ei Dduw am wlaw, neu : ynte ei roddi i farwolaeth, fel yr achos o'r : drygfyd. Ond ma« Elias yn myned yn ëofn i i gyfarfod y breuin ; a'r fynud y canfu Ahab ef j mae yn gofyn, mewn digllonedd, iddo, " Onid : ti yw yr hwn sydd yn blino Israel?" "îud i myfi," meddai Elias, " sydd yn blino Israel, ond tydi a thŷ dy dad, am i chwi wrthod goichymynion yr Arglwydd, a rhodio ar ol Baalim. Mae yn naturiol i ddyn, pa un bynag ai pagan eilnnaddolgar, ai ynte addolwr y gwir i Dduw fyddo, i feddwl yn fawr am ei Dduw, . . . • ; ymddiried ynddo, a'i ystyriea yn alluog i'w gynnorthwyo yn mliob caledi. Yr oedd Israel ; er ys blyuyddoedd wedi gwrthod yr Arglwydd '. ac wedi dewis Baal yn wrthrych eu hym- , ddiried yn ei le ; a dylasai Baal, os oedd ! yn gallu rhywbeth, roddi gwlith a gwlaw, a thymhorau ffrwythlon i'w addolw^'r ffydd- lon ; ond yr oeddent bellach wedi cael di- gon o brawf nad allai, neu, ynte, ei fod yu rhy ddiles i wneyd, ac fod Arglwydd Dduw Israel yn ddigon uwchlaw iddo mewn traìlu ac ewyllys da hefyd. Yr oedd Israel hefyd, debygid, yn dechreu credu hyn bellach. ! Mae Ahab, er mor galed a ffyrnig ydoedd, yn gorfod plyga; ac ar orehymyn y prophwyd mae yn anfon cyhoeddiad allau am i'r holl genedl, a phrophwydi Baal gyda hwy, ym- í gasglu 3'n nghyd i ben Carmel. yr hwn oedd | benrhyn uehel o dir yn taro i Fòr y Canoldir, j ar gyfer llyn Tiberias, o gylch deugain milltir i'r gogledd-orllewin o Samaria, er rhoddi prawf teg o flaen Uygaid y genedlgynnulledig pwy oedd y gwir Dduw; ac mae pawb o'r genedl a allai ryw fodd gyrhaedd y Ue, yn dyfod yn ngbyd ar ddydd pennodol; obleejid yr oedd yr holl wlad, mae yn amlwg, mewn agwedd hynod gynhyrfiol. Mae Elias yn sef- j yll i fyny ei bunan o un ochr, a 450 o bro-