Welsh Journals

19 t' GYLOHGRAWN "/■ YB TSGOL SABBOTHOL, CYHOEDDIAD WYTHNOSOL, AT WASÀNÂETH YR YSGOL SABBOTHOL A CHREFYDD. Rhif 4.] MAWRTH a&Ä 1875. ! / [Pris Dimai. =^ CYlîWYSIAD. TUBAI, ......... 1 ■> Adfywìa<Tcymreîg Mawr yft 3E.erpwl .„,...,. ........ g„. .........Mw ......... 4 ......... 5 Cymhorth i'r Cof ''■......... ......... ......... 5 Ton:—" Dyrchafwn faner," (allan o Donau Mr. Colofn y Plant ......... Sankey) 6 ......... 7 ......... 7 ......... íì "PA I0DD Y DARLLENI?" —í^äer- Fe ofynodd y Gwaredwr y cwestiwn hwn pan wrth ygorchwyl o ateb cwestiwn arall, sef yr un o eiddo rhyw gyfreithiwr cyfrwys a fynai ei demtio, " Pa beth a wnaf i gael etifeddu bywyd tragwyddol ?" ac y dywedodd yntau, " Pa beth sydd ysgrifenedig yn y gyfraith ? pa fodd y darlleni ?" Yr oedd ei swydd fel cyfreithiwr yn awgryrau ei fod yn arfer a darllen, ac fe ddisgwylid i wr o'i fath effodyn ystyrìol pa beth a ddarllenai a pha fodd y darllenai. Dau ofyniad o bwys ydyw y rhai hyn, Pa beth, a pha fodd y darlleni ? " Y mae atebion priodol i^ ?ynt a hyny mewn ymddygiadau yn hytrach na geiriau' yn bethau yr ydym yn taraw arnynt yn llawer rhy anfynych. TJn o'n diftygion mawr ydyw ein bod yn ddarllenwyr bychain. Nid yn gymaint ein bod yn darllen rby ychydig, nac ychwaith fod rhy ychydig yn darllen, er y byddai llawer o gynydd yn bctb. pur ddymunol yn y ddwy ystyr yna; ond yr hyn a feddyliwn ydyw fod llawer rhy fychan o ddarllen i amcan a phwrpas—bychan o frasau y meddvs 1 ag ymborth iach gwir wybodaeth. Ac eto y mae yn bosibl bod rhyw fath o fwyta aryr hyn a ystyrir yn ymborth enaid, â"Ŵò'ä mewn culni <aẅ-ŵgen yn y diwedd. Mae y meddwl wedi ei gÿmhwyso i ymborthi ar ffrwyth meddyliau erailî, feî y mae y corph i ymborthi ar gynyrch y ddaear; ac eto, yn gymhwys y gellir dweyd am liaws, "Bwytay maent, ond nid hyd ddigon ; yfed, ac nid hyd fod yn ddi- wall," a hyny am nad oesfaeibheneidiolynyrarlwy. Y mae lliaws heblaw Ephraim yn yrrTjöorthi arludw, a hyny, gellir ofni, o raì sydd yn mynychu yr Ys- golion Sabbothol. ^ Y mae gormod o lawer o gyfeillion i'r mab ieu- angaf, yn treulio eu blynyddoedd gorëtî yn mysg y cibau, gan chwénychuymlenwi a hwỳ. Dim yn meddu ar ystumog i fwyta bara iách, a chryf, a thrwy hyny yn tyfn tuag i fyny yn eiddilod, heb na mêr nac esgyrn, na gwaed nja gewynau, yn perthyn i ddyn.y meddwl. Y mae rhy ychydig o ofal a phwyll yn cael eu defnyddiai ddethol y cyn- nyrchion hyny ag y mae yn werth treulio peth mor ddrud ac mor brin ag ydyw aínser uwch eu penau. ÌPe ddylai yr ymholiad hwn fod beunydd ar galon a thafod pob mab a merch ieuanc pan yn ymaflyd yn y newyddiadur yma neu y pamphled acw, yn y cyhoeddiad hwn neu y gyfrol arall: " Pa beth a ddarlleni?" Beth ỳdyẃ natur y wledd sydd wedi ei choginio ? oblegyd y mae amgylch- iadau pethan yn gofyn gwyliadwriaeth, Y mae t *»»