Welsh Journals

YR ATHRAW. Rhif. 3.] MAWRTH, 1836. [Cyf. 1. ALLOR I DDUW, A CHWARE TEG I'R ENAID. Niu all y creadur o ddyn wneyd un weithred fwy rhosymol nag addoli ei Gre- awdwr; ac nid oes gan y fath greadur gymaint ag un esgus i beidio. Y mae cre- adigaeth arhagíuniaeth yn ddau bregethwr diflino, ac " nid oes iaith nac ymadrodd lle ni chlybuwyd eu Ileferydd hwynt." Y maent yn llefaru ei dechreu amser, ac heb roddi heibio hyd heddyw â chyhoeddi y ddyledswydd yma. a hyny gyda'r fath eg- lurdeb, nes ydyw y paganiaid tywyllaf yn ddiesgus; ac os ydyw yr Hindŵaid, a chenhedloedd paganaidd ereill, yn ddi- esgus, beth a ddywedir am danom ni, pres- wylwyr Prydain Fawr, pa rai sydd wedi cael y fathragorfreintiau crefyddol, fel nad oesteulu (neu yn hytrach nid oes achos bod teulu) heb y datguddiad dwyfol ? Ile y dywedir am Greawdydd nefoedd a daear, " Ac efe a wnaeth o un gwaed, bob cenedl o ddynion i breswylio ar hoü wyneb y ddaear; ac a benodd yr amseroedd rhag- osodedig,atherfynaueu preswylfod hwynt, fel y ceisient yr Arglwydd." Ac os i geisio yr Arglwydd y cawsom fodoliaeth a chyn.lliaeth, a chysgod cronglwyd uwch ein penau, onid ydyw bod heb ei addoli yn agwedd gythreulig tuag ato, ac yn gam â'r enaid'í* Am hyny, ullor i Dduw, a chware têg i'r enaid. Na fydded i ddiwr- nod o'n hoes fyned heibio heb roddi i Dduw yr offrwm boreol, a'r offrwm prydnawnol; luswn, ond bydded i ni ymaflyd heddyw yn y gorchwyl bendigedig hwn; ac os bydd raid esgeuluso rywbryd, bydded hyny y fory, ac nid heddyw; obìegid gelwir ni heddyw at y gorchwyl, ac y mae y ffordd heddyw yn rhydd i'r nefoedd, a Duw heddyw yn trwrandaw ac yn ateb gweddiau: 'ie, hecidyw ydyw dydd iach- awdwriaeth. Galiwn heddyw gael ein mater wedi ei settlo rhyngom a Duw, fel y dalio dreìal y farn y fory. Am hyny, allor i Ddiar, a. chwure teg i'r enaid, Ar ol darllen rhan o'r gair santaidd, y gliniau i lawr, a'r hoil deulu i ymdrechu â Duw mewn gweddi; y penteulu fel genau. a'r lleiü o'r teulu i gydymdrechu: neu, os ydywy penteulu yn rhwym gan gythraul mud a bj ddar, agored rhyw bublican arall ei enau yn y teulu, i ofyn trugaredd i bech- aduriaid sydd ar fin fiìamau tragwyddol. Trwm a galarus fyddai gweled teulu cyfan mewn clefyd neu dwymyn boeth, heb neb yn y teulu i fyned dros y teulu at y rnedd- yg; ond trymach, a llawer mwy galarus ydyw gweled teulu ya gorwedd yn safn yr un drwg, yn nghlefyd poeth peehod, heh neb ynddo yn meddiannu synwyrau ys- brydol, i fyned dros y teulu at y Meddyg a ddichon yn gwbl iachau y rhai trwyddo ef sydd yn dyfod at Dduw. Clywais i'r gŵr enwog hwnw yn ei oes, y Parch. Griffìth Jones, gynt o Landdowror, ddy- ahyny nid yn unig yn bersonol a dirgel- | wedyd y geüid gosod yn arwydd uwch- aidd, "ond hefyd yn deuluaidd; ac o bob ben drws tý y teulu diweddi, " Dyma dyledswydd a rhagorfraint deuluaidd, nis kaethdy UFFERN, a phagan sydd yn byw gwn am un fwy na chaei y Beibl ir bwrdd, ynddo." A daillenais yn fy Meibì, " Ty- a darllen cyfran o hono; ac wedi hyny yr j wallt dy lid ar ;/ cenhedloedd y rhai ni'th holl deulu â'u gliniau i lawr, a rhywun i j adnabua,d, ac ar y teuluoedd nialwasant weddi. Ac O y fath olygfa brydferth yw j ar dy euw." " Y rhai drygionus a ym- gweled teulu, oll ar eu gliniau gerbron chwelant i uffem, ar holl genhedloedd a gorseddfainc y gras, yn aberthu mawl, ac annghojìant Dduw." Yn awr, anwyl deu- yn gofyn, ac yn dysgwyl ar hyd ffordd | luoedd, na fydded i ni ar dir Gwalia fawr waedlyd y groes v bendithion a'u gwna yn j ei breintiau, esgeuluso yr addohad teulu- ddedwydd am amser a thragwyddoldeb. aidd ddim yn hwy; ond o heddyw allan. Amhyny, anwyl deuluoedd, nac esgeu-1 allor i Dduu; a chware teg i'r enaid,*