Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

E jàEDD. Rhif. 51. HYDREF 15feg, 1867. [Ctf. IV YMDDYGIAD TAD Y SAINT, " Felly y tosturia'r Arglwydd wrth y rhai a'i hofnant ef.'' ^N yn siarad wrtho ei hun. Mae ambell gredadyn yn arfer ymddiddan llawer ag of ei hun, "Yrydwyf yn ymddiddan a:m calon," nid ynfyd y gelwir pawb fedr wneud fel yna. f edr pawb ddim gwneud. Pwngc yr ymddiddan. " Benditbio enw'r Arglwydd," oedd i fod yn destyn siarad. <k Galwai ei enaidachwbl oedd ynddo," at y gorchwyl. Mynai ddefnyddio, nid yn unig y nabl, y delyn, a'r degtant, i foli a chanmol, ond ei enaid hefyd i gofio, cydnabod, a diolch. Ni thâl y moli mwynaf ddim byd, oni bydd yr enaid wrtb y gwaith. Ŷ testyn i gynhyrfur enaìd, Dechreuai rifo rhai o gymwynasau Duw iddo, ac yn benaf, y gymwynas fawr, sef maddeuant,—" yn maudeu dy holl anwireddau," dyma brif destyn diolch plant Duw,—" maddeuant pechod." Nid oes neb yn gweddio yn iawn am ddira, os na fedr ei enaid ddiolch am faddeuant. Adolygu doniau Duw ynfuddiol. Pan elo dyn mewn gwth o oedrau, mae ganddo luaws o brawfiadan, ond bwrw golwg dros ddoniau Duw tuag ato, mai trugarog a thostariol yw efe. Dyma hen wr crefyddol iawn, yn adolygu daioni Duw tuag ato, er pan ydoedd yn Dange o fngail; ac wedi symio'r cwbl i fyny, mae yn casgln fod ei yniddygiadau cystal ag ymddygiadau tad at ei blant. Cymeriad perihyna&ol Duw—t'Tad," Uuobrifadd-