Welsh Journals

Hiiif. 68.] MAWRTH 15fed, 1869. [Cyf. VI. "I'R LLE A ELWiR CALFARTA/» ^M^TII all f'o I yn well ua bod dyn yn cadarnhau ei C^ huuaa mewn gras " Da yw fod y gilou wedi eî clnylhau a gras.'' Uu peth yw crylhau caluii a bwyil— poth arall a gras. Nid oea uu ffurdd debygach at hyn na bod dyn yn gadael pob peth, a dyfod i f'yuu i dy yr Arglwydd gyda bwriaci cywir ;nr. et ieudithîo trwy foddion gras a chyf- ryngau'r íaeháwdwriaeth—"yn newynog a sychedig am gyfiawnder," yr liyn yw y coadittoti à'r amod y ceiff. Dyma lan gwerth diingo i fynu iddo,—"y lle a eìwir Calfaria," nid er mwyu ei weled, a bod cyutainto sou ara d.ino, ond oblegMÌ y peth wnaed arno—" croeshoelio Arglwydd y gogoniant " Ba llawerohen bereiinion dros genhedlaethau yn arfer myned yuo bob blwyddyn i edrych y mynydd, y bedd sanetaidd, y ddinas waedlyd, a'r dyffryuoedd o'i him- gylch—am f'od ein Hiesu wedi bod yn sathru y tir, ac yn rhodio yr heolydd, ac yn dringo y bryniau. Y MAÍä YN WEhlII I BOB ClíISHON GA.DW CaLFA/RIA. JIEWN COF. Yn gyntaf, am maì yno y bu Iesu farw.—Peth pur naturiol i bereiinion a llonaid eu calon o gariad at Iesu oedd myned yno ar bwys arian. Faínt o benboethni, ìwybodaeth, a chnawd, allai fod yn yr ymddygiad, nid ■fí yn cymeryd araaf benderfynu