Welsh Journals

f 'C'pijstjìŵ ŵ ŵjmim Rhif. 180.] RHAGFYR, 1868. [Cyf. XV. YSGRIFEN DUW. " A daeth ysgrifen oddiwrth Elias y proifwyd ato ef." Dyweü Paul fod Abel " ac efe wedi marw yn üeí'aru eto." Llefàra ei gyittìeriad duwiol—ei fî'ydd ddiffuant—ei aberth cymeradwy—ei farw- olaeth waedìyd—" a'i waed cyfìawn," heb dori gair yrt nghlyw clust. Mae llawer o ddynion duwiol yn lléfarü fel yntau, wrth deuluoedd ac eglwysi, er f'od eu taí'odau gwedi hir ddystewi yn y bedd, anghofus dir. Atagvîchir ni gan gwntwl mawr o'r tystion hyn, pa rai nad anghofîr genym tra byddo hanes eu bywyd a'u gwaith ar gáel. Mae tadau duwiol, " er wedi rnarw, yn llefaru eto," yn nghlyw eu plant. Llefara uicistTÌaid da'wrth eu gwasanaeth ddynion yn mheo blynyddoedd ar ol eu daddu, a gweitiid- ogion wrth eu fteglwÿsi ar ol i'w cuawd a'u c\rft'gutio. Ihinii haties dyn duwiol yn ílèfaru hid yn unig drwy esiampiiiu da adawodd ar oì, ond drwy anibn ysgrifen yn udien ohwe neu wyth mlynedd ar ol myned i'r byd arall. Wu I ddim sufc y daeth éfö o'r nefoedd, pa le yr ysgrífenodd yr ysgrifen, nae yn llaw pwy yr aníbnodd efe èf! %