Welsh Journals

f €i]m]mỳìì fî ŵjnura- IIiiif. 20. AWST, 1855. Cyf 2. Y LLANC. " A'r brenina ddywedodd, Ai dlàngol yw y llanc Absalom." Llefarwyd y gciriau uchod gan y brenin Dafydd pan mcwn pryder mawr am ei fab Absalom, ar adeg rhyf'el of'nadwy. Absnlom ydoedd drydydd mab ])afydd, ei unig o Maacah, merch Talmai, brenin Gesur. Yr oedd chwaer i Absalom, o'r un fam, a elw- id Tamar. Ammon, brawd o'r un dad, a'i dygodd allan o Iwybr rhinwedd a diweirdeb. Pan gîybu Ahsalom arn y tro gwarthus, ymgynhyrfodd yn aruthr, a phenderfynodd ymddial ar yr euog. Yn mhen dwy flynedd cynllwynodd i wneud (/ivledd. Gwahoddodd ci frodyr oll, ac mewn modd cyfrwys, lladdodd Ammon. Wedi hyn, fi'odd at Talmai, brcnin Ge^sur, a bu yno am dair blynedd. Yna dychwclodd yn a^os i Jerusalem; ond ni feiddodd ddyf'od i olwg ci dad. Y mae llawcr plentyn yn gwneud pcthau hollol groes i feddwl a theimlad eu rhieni. Nid oedd Absalom yn teimlo yn ddedwydd i gael ei gau allan o olwg ci dad. Y mae llawer bachgen drwg yn gorfod dyfod ato ei hun fel yr afradlon, ac yn dda iawn ganddo gael cymhorth ei dad, neu ei fam drachefn. Yn mhen dwy flynedd llwyddodd Absalom i bcrswadio Joab, cadfridog i)afydd, i wneud ei orau drosto i gael ff'af'r ei dad. Y mao yn anhawdd peidio cymhorth yr afradlon, yn env/cdig pan yn ceisio gwyncb ei dad. Llwyddodd Joab i gacl caniatad i Absalom. Hynod mor barod ydyw rhieni i gydymdcimlo â'u plant. Dylai plant lu'í'yd dosturio yn llawcn wrth eu rhieni. Yr oedd