Welsh Journals

f ŵjiiitjMjìẁ a'r êpÄ Rhif. 120.] RHAGFYR, 1863. [Cyí. X. YMDDYDDAN TEÜLUAIDD. Pbn. VI.—Hhagluniaeth. (Parhad o tud. 206). Ab fore llecl hyfiyd, cyfarfu y teulu ieuanc ar y clwt glas ó flaen y ty, yr hwn oedd wedi ei gysegru a llawer awr o chwareuaeth difyr yn gystal ag a llawer o ymddyddanion hynod adeiladol a dadleuon buddiol. Cyn borcuí'wyd fynychaf y buasai y teulu yn ymgomio ar y Uawnt; bu- asai y naill a'r llall yn ceisio meddwl ain ryw bôs i'w gynyg i sylw. Y bore hwn dechreuodd Walter trwy ofyn yn wagaidd, Pa greadur yw hwnw sydd yn cerdded ar ei bedair cluu y bore, ar ddwy ain haner dydd, ac ar dair yn yr hwyr ? Cyfòdodd "Willie i fyny, gan ddywedyd ychydig yn ddi- ystyrllyd, Mae eich dycíiymyg mor hen ag'Oedipus, yr hwn a ddywedodd mewn atebiad i Sphinx, ddwy fif o flynyddau yn ol, taw dyii oedd yn cerdded ar ei bedair bagl yn blentyn, ar ddwy droed yn sytli pan yn ddyn, ac yn hwyr ei fywyd buasai yn ymgynal wrth ei ffou. Hai, hai, atebai Walter dipyn yn gynhyrfus, nid oes achos ymyíu ar wawdio, fy mrawd, am fod fy nycbymyg yn ddwy fil o flynyddoedd o oed ; mae llawer o bethau mor anwybyddus yn awr a ofynwyd y pryd hwnw a j^ê buasent hcb cu gofýn erioed ; ac nid yw ond dygwycfifpa eich bod chwi wcdi gwybod am y pos a roddodd Sphinx i Oedipus. Ond cyn i'r ddau frawd deiralo yn frwd iawu yn y ddadl, dyma arwyddion fod y borcufwyd ar y bwrdd, a thcimlcnt hcfyd fod ynddynt hwythau gryn gymhwysdcr