Welsh Journals

Üf, Ehif 460.] AWST, 1881. [Cyf. XXXIX. Jtiterdii0îT a fjjatteÄum. YSTOEI ISEAEL. Penod XII. Moses. "Wel, dyrna ni yn nghwr tir yr addewid; ond ni chaf fi eich arwain i'r wlad, am i ini y tro diwedâaf yn an- ialwch Sin daro y graig yn lle llefaru wrthi. Caleb. Trueni, ar ol yr holl drafferth gefaist gydani o'r Aifft hyd yma, na chait ein dwyn i'r wlad. Nid oedd taro y graig yn drosedd ìnawr. Y mae Duw wedi bod yn bygwth, ac mewn atebiad i weddi wedi arbed. Ai tybed pe byddai iti a nmau droi ato mewn gweddi na newidiai efe y ddedfryd, a chaniatâu i ti ddyfod gyda ni i'r wlad ? Moses. Myfi yw yr arweinydd ; ac y mae bod swyddog yn troseddu yn ngolwg y bobl, yn ei gwneud yn fwy pwysig i Dduw gyflawni ei fygythiad, na phe buasai yr hoil bobl yn troseddu. Caleb. A gallem ddadleu y bydd dy golli di cyn croesi yr Iorddonen yn fwy colled Da'n colli i gyd Moses. O, gofala Duw am ryw un yn fy Ue; ac y mae cystal genyf fi yn bersonol gael myned i'r G-anaan neíbl cyn myned i'r un ddaearol. C^leb. Ni allaf fi yn fy myw foddloni i ti beidio bod gyda ni yn croesi yr Iorddonen. Ymddengys fel pe byddai Duw a thithau yn gadael eich gwaith yn ymyl ei orphen. Moseb. Ni edy Duw ei waith heb ei orphen. Y mae wedi