Welsh Journals

/ H$A ìf ír UC < Y CRONIC^/r .Ihif 86. MEHEFIN, 1850. Cyf. VIII. Y DIWEDD A'R DECHREU. "üwell yw diweddiad peth na'i ddechreuad," Preg. vii. 8. Nis gall y testun fod yn wirionedd cyffredinol. Y mae llawer o bethau yn dechreu yu dda, ac yn diweddu yn ddrwg—yn addaw yn deg wrth gychwyn ; ond yn brathu fel y sarff yn y diwedd. Y uiae pethau y byd hwn yn well yn y rhagddysgwyliad atn danynt, nac yn y mwynhad o honynt; yn well i edrych arnynl, nac i ymaflyd ynddyut. Y mae llawenydd, cyfoeth, ac anrhydedd y byJ hwn, er mor ddymunol eu hymddangosiad, yn fynycb yn cael eu prynn yn rhy ddrud. Y maent yn troi allan yn somedig, ac yn aml yn diweddu mewn galar, gruddfan, agwae. Gwell gan hyny yw dechreuad pethau fel hyn na'u diweddiad. Ond pan y dywed Solomon, " Gwell yw diweddiad peth na'i driechreuad," ein cymhell y mae i amynedd yn ngwyneb goruchwyliaethau chwerwon, a rìygwyddiadau annymunol. Pan y maa pethan croes i'n teimlad yn ein cyfarfod yn nlirefn Duw, ein doethineb yw ymdawelu, am fod pethau yn rìiweddu yn well yno nag y dechreuant. Os gwir hyn, "Gwell yw y dyoddefgar o ysbryd na'r balch o ysbryd." Oi na ddaw petbau fel y bydrìwn ni wedi rhag-gynlluuio, y mae rhyw falchder ysbryd yn cymeryd gafael yn mhob teimlad ynom: a llawer gwaith y clywid ni yn yr ysbryd hwnw yn beio rhagluniaeth, ac yn dweyd fod pob peth o'i le. Ond Pe buasai genym ychydig o amynedd i aros nes gweled y diwedd, buasem wedi llefaru llai o eiriau ynfyd yu erbyn yr