Welsh Journals

-at t CRONICL. Iíhif. 385.] MAT, 1875. [Cyf. XXXIII. Anerchton a Haneston. DR ÉYERETT WEDI MARW! Ki fedraf ei adael ef yn ddisylw; ond ni fwriadaf i'ra sylwadau byrion fod yn fywgraííiad i'r fath un. Dini ond dweyd rhyw bethau y gwn yn bersonol ara danynt. Digon tebyg y gwnaeraill bethau cyííclyb mewn gwahanul bapyrau; ac efallai y gellid casglu y cwbl yn nghyd i wneud tegwch â hanes ei fywyd. Un o'r pethau cyntaf wyf yn ei gofio yn eglur yw cymanfa yn Llanbrynmair yn y fl. 1815. Yr oedd yno weinidogion o bob parth o Dde a Gogledd Cyraru. Ì\Tid wyf yn deall fod yr un o honynt yn cael êi wahodd, nac yn cael ífyrling am bregethu. Deuent ar eu traul eu hunain, er rawyn eneidiau ac achos y Gwaredwr, ac i ddangos cariad a pharch at y gweinidogion a'r eglwysi lle byddai y cymanfaoedd yn cael eu cynnal. Cadwai y rhan fwyaf o weinidogion gcflylau yn bwrpasol er niwyn teithiau fel hyn. Yr oedd hyn yn dreulfawr. Ac ar eu teithiau pregethent yr hwyr, a chaent arabell chv;eeh neu swllt am hyny, a llety iddynt eu huu a'u ceffylau am ddini; ond wrth deithio yr oeddynt yn talu y toll-byrth, yr ostleriaid, ac am y porthiant i'r anifail. Y mae Jolm Eoberts, jRuthi.n, un o'r ostleriaid a wrthodai gymeryd tâl gan bregethwyr, etto yn fyw. Nid wyf yn beio y 4ull :presenol o dalu i bregethwyr y gypjanfa, ond cyhoeddaf y dull y cynnelid cymanfaoedd yn nyddiau ein tadau. Y :raae boiLun wedi eistedd i lawr, ac ysgrifenu mewn gwaed ,©er, "y çasglai efe a phawb a ddarllepant y GíiOííipL Bàçu fod Ifyftio brfldwrrmth a ;phjetha,u ofnad,wy yai m&el ,£U