Welsh Journals

Y CROÍÍÍCL. RaiF 236. ;*RHAGFYR, 1862. Cyf. XX. &twrci)ion a ^aneston. "'f' DADL YB AFRADLON.-Luc. xv. Mae yn iawn cymeryd Darameg yr Afradlon yn ei hy&tyr lyih- yrenól, a thynu addysgiadau oddiwrthi. Y n)ae arnoui lai o ofn dweyd péthau cabìeddus a chyí'eiliomus felly, na phe yr ym- ollyngem i ysbrydoli ŷn ol yr arferiad cyffredin. Cymerwn ein cenad i alw y ruab hynaf yn Esau, a'r ieuangaf yn Er. Tad. Bore da, Er. Dyma amser braf i godi! Y mae o fewn dwy awr i hanner dydd. Y mae dy frawd a minnau ar ein tracd er's orian. Buomyn rhodùi tro am y defaid a'r gwartheg; daethom adref wedi hyuy, a chawsom flas ar ein boreufwyd. Am faint o'r gloch y daethost ti adrcf neithiwr? Blinais i yn aros. Gwedd'iais drosoi, ac aethum i'r gwely. Yn wir, fy mhlentyn, ni ddaw dim daioni o beth fel hyn. Dylit titb.au ymaflyd mewn rhyw orchwýl. Er yn troi >■. 'flrwyn, yn rhwbio ei lygaid, ac yn agor ei geg. Tad. Yr wyt'heb udeffroyn iaẃn etto, mi welaf. Er: Myfi ymaflyd rnewn gorchwyl, a chan fy ubad ddigon o fodd i fy nghadw! r.»a wnaf byth. Os caf fi fy rban a ddy- gwydd o'r da, mi âf fí oddiyma. Yr wyf fi wedi ben. ddiflasu. Tad. Pa beth sýdd genỳt ýu erbyn dy gartref, fy machgen i? Er. Y mae gènyflawer o 1 ethau yn ei erbyn. Mewn gair, nid oes yma ddira wrth fy moùâ'. Nid wyf yn hoffi bwyd y tenltí. Dylem gaèl' mẁy o ddanteithion, mwy o win wedi ciniaw, a mwy o wirod ẃedi sẃper. Ond, ,y mae rheolau y tealu yn gasach genyf nà'r yü'iborth. Nid wyf yn boifi yr awt gödì. TÍháî cäeth yw y rhéûlau í fod'gartref y nos erbyn naw, utìogŷda'r teûfü mewn'addoliäcT, abocl yn fy ngwely' cyn 11.