Welsh Journals

| <$2|aül (gjgluîssîg. ENWOGION Y BEIBL. {Parhâd # dudalen 60.) ABRAHAM. Mae Abraham yn sefyll yn uchel ym mhlith enwogion y Beibl; mae yn uu o'r enwocaf o honynt. Mae rhaofor rhwngseren a seren mewn gogoniaut; mae rhai ser yn llai ac ereill vn fwy na'u gilyddj felly mae rhas^or rhwng sant a sant yn hanes yr Hen Destament; mae rhai yn uwch a rhai yn is na'u gilydd; mae Abraham yn eu phth fel seren o'r mairtioli mwyaf. Yr oedd ganddynt amryw ddoniau, ac yr oedd yn eu plith amryw wcithrediaid&u; gwahan- iaethent yn eu rhagoriaethau; un a ragorai yn y peth hwn, a'r llall yn y peth arall. lihagoriaŵth ptnaf Abra- ham oedd ei ífydd. Yu y gras hwn efe oedd yr uchaf a'r blaenaf o houynt oll; yu hyn nid oes yr un sant yn hanes y Beibl y gellir ei gystadlu ag ef. Ffydd a'i gwnaeth ef yn hynod. Am dano ef yn neill- duol gellir dywedyd mai trwyddi hi y " cafodd ef air da;" hi oedd prif nod ei gymmeriad; "llwybrau ei ífydd" ydynt hynodion ei hanes; mae ei fywyd yu esampl weledig i'r byd o wiriouedd y frawddeg, "A'r cyfiawn a fydd byw trwy ei fíÿdd." Ereill cyn amser Abráham a fuout fvw trwy ffydd. " Trwy ffydd yr offrymodd Abel i Dduw aberth rhagorach ua Chain. Trwy ffydd y rhotbodd Euoch gyda Duw. Trwy ffydd, Noah, w«di ei rybuddio gan Dduw am y pethau uis gwelsid, eto gyda pharchedig ofu a ddarparodd arch i achub ei dy." Ond Abraham a aîwyd allan o'i " wlad, ac oddi wrth ei geuedl, ac o dy ei dad," i fyw bywyd o ffydd ar y ddaiar. Gair Duw oedd sail ei ffydd. Pan lefarai Duw wrtho efe a wrandawai; 196—Mrül, 1883.