Welsh Journals

(fgjf-aíîl Ŵglutgaij. CREFYDD FOREUOL. Gan y Parch. D. E. Wilìiams, Líanelli. Pan y byddo rhyw un yn bwriadu ymfudo i ryw ardal bellenig o'r byd, y mae yn gwneuthur pob holiadau ym mlaen llaw yng nghylch ansawdd y wlad, natur yr hin- sawdd, cymmeriad, cyfreithiau, ac arferiadau y trigolion, yng nghyd â phob peth arall o bwys mewn perthynas i'w artref newydd, fel ag i fod yn alluog i rhag barotoi yn ddoeth ac yn gyfiawn gyferbyn â'r anturiaeth bwysig sydd o'i fiaen. Yr ŷm ni ar ein taith tua thragwyddol- deb—" dyeithriaid," newydd ymddangos ar chwareu- fwrdd amser, a " phererinion " yn brysio yn gyfiym tua'n cartref bythol; ac y mae o'r pwys mwyaf i ni holi, a hyny yn ddifrifol, yn ddefosiynol, yn ddiwyd, ynforeu, ac yn ddioed, " Yra mha ardal fydd ein Uetty ? Fath pryd liyny íýdd ein gwedd ?" wedi i ni gyrhaeddyd ein cartref tragwyddol, modd y galiom feddiannu yr addasrwydd gofynol i etifeddu a mwynhau'r " wlad well;" canys " lle parod " yw'r nef- oedd i " ddynion parod." Y mae bywyd anfarwol o'n blaen; ond hid yw yn canlyn yn anocheiadwy y bydd y bywyd hwnw yn wynfydedig; y mae hyny yn ymddi- bynu ar i ni roddi " pob diwydrwydd i wneuthur ein galwedigaeth a'n hetholedigaeth yn sicr." Nid ydym " yn gymhwys " wrth natur, ond rhaid ein " gwneuthur yn gymhwys" trwy ras " i gael rhan o etifeddiaeth y í5aint yn y goleuni." Trefn Duw yw fod pob bod a'i le i gyfateb i'w gilydd ; mae'r ych wedi ei gyfansoddi i bori glaswellt, yr aderyn i ehedeg yn y» a^r, a'r pysgodyn i nofio yn y dwfr. Mae dyn a'r b|^á hon wedi eu cyfaddasu i'w ^ilydd, nid yw'r awyr yalẂy dewychaidd. S.~Áwstl5. 1862. v*