Welsh Journals

C R E F Y D D O X,, &c. Rhif. 99.] MAWRTH, 1830. [Cvf. IX. COPIANT DIWEDDAR BARCH. DAVID DAYIES. REHOBOTH. Mvnvch y gwelwyd gweithredoedd Jgyda Duw, fel y byddo i efieithian herthol brenhinoedd, hyawdie.dd sen> dymunol gwir grefydd gael eo ham- eddwyr, cyfrwysdra gwladwriaetbwyr, llygu, gogoniant Duw gael ei ddyrch- a dewrder rhyfeJwyp y ddaear, yn afu,ac awydd i gael ei ennynyn eraül cynhyrfu ardremiau y werinos, ac yn j i ddilyn eu ffydd, gan ystyricd diwedd cyflymn ysgrifell y brudiwr i lyfru eu eu hymarweddiad hwynt. I'r dyben- gorchestion yn nhronidau y blynydd-jion hyn cyflwynir i sylw darllenwyr oedd;—pan y mae Uawer o ragorolion 11 nosog y Dysgedydd gofiant y gwr y ddaear, yn y rhai y mae y nefoedd j dnwiol hwn. yn ymhyfrydrr, wedi ymlithro yn ddis- i Ganwyd y Parch. David Davies yu taw trwy gylchdro defnyddiol yn y lyGaregwen, tyddyn yn agos i Gapel byd, yn ddiystyr a disylw gan lawer ;! y Graig, plwyf Trelech a'r Bettws, etto mae gan y rliai hyn " Dyst yn y | Swydd Gaerfy rddin, ar yr 17 e Ra«- tnefoedd, a'u tystio'aeth sydd yn yrlfyr, yn y flwyddyn 1770. Ei ìieni, nchelder:" ac yn natguddiedigaethau John a Mary Davics (y inae Mary y dydd mawr acofnadwy, o herwydd J Davi«s yn aros hyd heddyw) fnont pa un yr agorodd doran gwawr, ?»cy|aelodau gweddus a defnyddio] am tanodd cysgodau'r hwyr holl ddytîdiau ! flynyddoedd lawer yn yr eglwys gyn- y ddaear, ceir gwelfd yn amlwg fod i nulleidfaol ag sydd dan ofal y Parch. fFyddlon gnnlynwyr yrOen wedi <*was- ÍM. Jones. Eu diwydrwydd gyda anaethu en cenhedìaeth yn amgenach nioddion gras, eu hymadroddion gras- na'r gwroniaid galluocaf er en lioll ol, a'n hymarweddiad diargyhoedd, dilewr orchestion, a bod cenhadan oeddynt brofion cedyrn en bod yn Crist, er eti lioll wendid a'u Ilesgedd, ceisio gwlad well; ac o herwydd eu wedi gwneyd mwyercodi y rhywog- bod mewn sefyllfa weddol yn y byd, aeth ddynol i'w gofroniant cyntefig a ' rhoddasant gyfleusdra i David i yfed gwynfyd tragywyddoî, na'r cyfryw a yn helaethach na Uawer o'i gymmyd- ymlidiasant fyddinoedd, a ysgydwas- ogion o ffynhonau dysgeidiaeth natur- ant deyrnasoedd, neu a sirlasant iol, a diau na buont yn ol o santeiddio orseddfeydd,—ni chaifT " gwaith eu â gweddi eu lioll ymdrechiadan erei flydd, a llafur eu cariad, ac ymaros ddwyn i fynu yn addysgacathrawiaetU cu gobaith, eu hanghofio ger bron Duw j yr Arglwydd ; ond er y siamplau hynod a'r Tad." Mae eu henwaii wedi eu a osodwyd o'i flaen, yr addysgiadau bysgrifenu yn y nefoedd. Ni byddai dwys a'r ceryddon llymion a dderbyn- yn un cymmwynas iddynt hwy i gof- iodd, a'r gweddíau taerion a anfon- restru eu henwau mewn memrwnau, wvd i'r nef ar eì ran, treuliodd foreu- nac i'w hysgrifenu yn y giaig; ond buddiol iawn i'r bywiolion ydyw codi ddydd ei fywyd yn ysgafn a diwasgfa am fatter enaid, er iddo gael ei gadw i fynu rinweddau y rhai a rodiasant rhag cyflawni pechodau rhyfygus-