Welsh Journals

Y DYSGEDYDD. Rhif. 167] HYDREF 1835. [Cyp. XIV. BYWGRAFFIAD JANET WILLIAMS, BETHEL. jr RIF ddyben Bywgraffiad Cristionogol yw, dangos natur ac effeithiau grasau y Cristion yn ngwyneb amryw amgylchiadau taith yr anialwch; yn nghyda chodiawydd yn meddwl y darllenydd am ddilyn llwybr y bywgraffedig, mor belled ag y dilynasai yntau Grist. Osydyw dilyu crefydd Iesu am hirfaith dymhor yn nsrwyneb llawer o anbawsderau ; ewastadrwydd bywyd yn no-wyneb cyn- ddeiriog dònau y byd; sêl danüyd dros achos Crist yn ngwyneb digalondid ; a gofal digoll aui foddion gras yn ngwyneb gwen- didau corfrbrawl, ac atngylchiadau cyfyng, yn argraff'u teilyngdod dylyn-wiw arfywyd Cristion; bywyd teilwng o sylw y byd Cristionogol oedd bywyd gwrthddrych y cofiant hwn. Ganwyd J. W yn Lleyn, oriaint crefydd- ol. Treuliodd y rhan foreuaf o'i hoes fel morwynig yn gwasanaethu niewn gwahanol fauau yn Lleyn ac Arfou, hyd oni phriododd ag un Williain Rowlard, Gwehydd, o Gaer- narfon. Yn fuan ar ol iddi briodi daeth yr Annibynwyr i ddechreu pregethu i dref Gaernarfon, y rhai a wranda vai hi gyda phleser a hyfrydwch mawr, y fath nad anghotìai hyd angeu. Llawer gwaith y bum yn gwrando arui yn adrodd y tywydd garw a'rcilidiau trymion a gafodd gweision Crist pan yn dechreu cyhoeddi y cymmod yn y dref enwedig. Melyshefydyradroddai am nefolrwydd pregethau Harries o Bwll. heli—grymns weinidogaeth Tibbot o Fôn-— selog ac efeiiírylaidd ddoniau Griffiths o Gaernarfon—dwfnamanylgraft'athrawiaeth ac addysgiadau y Dr. Lewis. Mynycb y sotiiai am bregeth danllyd Tibbot ar y geir- iuu hyny, "Pan glywo y meirw lef Mab Duw, a'r rhai a glywant a fyddant byw." A dyma y tro cyntaf iddi deimlo awdurdod lleferydd Crist ar ei henaid. Ar ol yroedfa hon teimlai awydd a sêl niawr aui wneud prott'es gyhoedd o Fab Duw, ond bu beth amser heb fyuegi i nebeithehnlad; ae yn yr 37 un amser yr oedd ei gwr dan yr un teimlad, ac heb hysbysu i neb. Meddiannent yr un teimlad heb i'r naill fod yn gwybod am y lla.II. Ond ar un nos Sabboth wrth fyned gyda'ugilydd o'rbregeth torodd y llyftethair, llosgodd tân santaidd gadwynau y meddwl; ac eb hi, yn ei du!l syml, "Wel, Wil bach, mi a âf gyda'r bobl yna deled y byd a ddelo i'm cyfarfod." Atebai yntau, "Wel, Doni bach, mi a ddeuafgydathi hydangeu." Ac felly y bu. M,ae y ddau yn awr wedi myned drwy angeu, dan orfoleddu mewn concwest arr.o yn nerth lesu. A'r gyfeillach neillduol gyntaf u gadwyd yn nhref Caernarfon, yr oeddynt hwy ynddi. Wedi iddynt ysgrifenu á'u llaw eu bod yn eiddo i'r Arglwydd, di- ystyrid hwy gan y byd, ac yutau fel cel- fyddydwr a gollai ei waith, eu cyfeülion a droent yu elynion, dorau Rhagluuiaeth am ychydig n ymddangosent yn gauedig, ac ychydig o galedi a'u goddiweddasant; ond nerthid hwy i ymddiried yn Llywydd y bydysawd, yrhwna gyflawnodd ei addewid â hwynt, sef, "Ei fara a roddir iddo, a'i ddwfr fydd sicr." Ni oddefasant angen mawr, ond trodd yr Arglwydd galonau plaut dynion, dychwelid ei waith iddo ef, a galluogid hwy i fyw yn gysurus. Unwaith hen feistres iddi,yr hon a arferai fod yn garedig iawn tuag ati, a ofynai, " A oedd hi am ganlyn y grefydd newydd oedd yn y dref ?" Atebai hithau, gyda gwroldeb efengylaidd, Ei bod. Yna ei meistres a ddywedai wrthi, "Os peidi, mi a'th gyn- northwyaf i fyw, ac a wnaf bob daioni i ti aallwyf." Yna, atebai hithau, "Nispeidiaf pe rhoddech i nii gytnmaint ag a feddwch." Yna dywedai ei meistres, "Na fydded i ti niwy ddyíbd i fy nhŷ' i." Yn nechreu ei thaith grefyddol, mawr oedd ei sêl santaidd dros aehos y Prynwr; llawer a gerddai gyda'i gwr a'i chyfeillion i ganlyn y Parchedigion J. Griffiths a'r Dr. Lewis i ledaenu yr achos santaidd yn yr ardaloedd amgylchynol i dref Gaernarfonj