Welsh Journals

DRYS O R F A WESLEYAIDD. Rhif. 2.] CHWEFROR, 1822. [Cyf. 14. BUCHEDDAU. HANES BYR, AM tfYWYD A MARWOLAETH MR. BENSON* [Parhâd o tü dal. 6.] Ymddëngys nad oedd ein cyfaill a thad hybarch heb ryẅ- flaen-brofiad fod ei ddatodiad yn nesâu. Dywedai, «Ni byddaf hîr yma,* gan chwanegu, ' Cynnifer ag a adwaën i a aeth i dragý wyddoldeb! llawer mwy nàc a adwaen yn awr ar y ddaear.' Er yn deimladẃy o wendid mawr, ao yn aml yn dyoddef llawer o wayw, eì feddẅl oedd yn wastad yn siriol, ac ei yspryd yn amyneddgar ac ymostyngol. Diÿsgog yn ei egwyddor, ac ymwybodol o sicrwydd y sylfaenar yr hon yr adeiladasai ei obaith; ni ddangosodd uh amser arswyd yn nghylch ei ddedwyddyd tragyẁyddol. Yn ystbd ei wèddi ^yda.ei deulu, ymhelaethai yn fynych mewn ymibiliau taer- iòo, am gael calondid ac ymroddiad i wynebu ei gystuddiau cýnnyddol, àc am ganiatâd i ddefnyddio yn ddaionus ỳ gweddillion odd yr amser ac y doniau a roddwyd ìddo. t Dÿdd Mawrth^ Ionawr 9. Mewn ymddyddan â Dr. Ha- miltoü, wrth siarad ara árdderchogrwydd nodweddiad Paul, dywedodd, ' Nid wyf uo araser yn adfyfyrio ar ei ffydd, ei bewyd^ ei amynedd, éi hunan-ymwadiad, ei lafur a dyoddef- iadau, heb feddwl nad wyf ond dechreu byw ÿn Gristiön.* Yn èi gystudd yr oedd ei ymddyddan yn wîr ysprydóL Ar ddydd Sadwm, íonawr 27, mewn ymddyddan â Mr. Marsden, sylwodd, fod yn gofyn gras mawr i orwedd o'f neilldu megis ysten doredig; ac yna chwauegodd, ei fod yu gweled mai yr unig sylfaen ar yr hon y gallai efë orphwys, oedd, " TrWy ras yr ydych yn gadwedig trwy ffydd, a hyny nid ò fronoch eich hunain, rhodd Duw ydyw." Dywedodd Chwef. 1822.] í