Welsh Journals

YR NEU DRYSORFA, éfC âfc. RHIF. 5.] MAI, 1821. [CYF. 13. Coffadwriaeth am Mr. JÖHN HEARNSHAW. (ParMd o tu dal. 124.) " Myfi a ymwelais â Huddersfield, ac a bregethais däir gwaith* a ehedwais gariad-wledd. Yr oedd yno lawer o bobl yn effro iawn i Dduw, ac a lefarasant yn rhwydd, a phe buasant yn Hefaru yn fyrach, buasai Jlawer yn ychwaneg yn dwyn eu tystiolaeth am waith gras Duw: ond ni allaswn eu hanog i beidio a chanu yn aml, a llefaru yn hir. Ŷ Sul cyn hyny yr oeddwn yn cadw cariad-wledd yn Barnsley, He yr oedd eSiampl hynod o'r amrywiaeth ysbryd; mòr hywedd oedd y rhai hyn!" Wrth adael y gylch-daith gwnaeth yr adfyfyriadau caulynol:—" Myfi a ddaethym ymà yn llawno ofnau, na fyddwn o ddim budd i neb; ond yr Arglwydd^íu yn fwy na'm hofnau, ac a roddodd i mi weled ffrwyth fy llafur. Derbyniasom y flwyddyn gyntaf, a'r ail, 177. paa y galwyf i'm cof yr hyn a aeth heibio, yr wyf yn ddjolchgar, ac yr wyf yn cywUyddio. Gymaint o drugareddau, a chyn lleied o ffrwyth! Yr wyf wedi rhodio yn ddiargyhoedd bob amser,felnachaiff achös Duw ei waradwyddo o'm hachos i: ond och! mae hyn yn rhy fach. Galwyd fi i fod yn sanctaidd; i fod yn esiampi; i fyned o flaen y praidd, mewn gostyng- eiddrwydd, addfwynder, amynedd, hewyd (zeal)t cariad, a nefol feddyl-rryd. Felly y gwnaeth y dÿniòn sanctaidd hyny, pregethwyrcyntaf yr efengyl; y rhai nid oeddynt yn blino gwneuthurdaioni: ni ochelasantygroes ; ni ohiliasant yn ol rhag unrhyw lafur poenus, ond aganmolasanteu hunain Mai, 1821.] X