Welsh Journals

SEEEN GOMER. Rhip. 537.] MEHEFIN, 1860. [Cyf. XLIII ATHRAWIÄETH YR EFENGYL, A'I HORDINHADAU. QAN DIPIITI. [PARHAD O TUDALEN 133.] II. Y MAE ATHRAWIAETH YR EFENGYL YN EIÌÍ DTSGU AÌI WAITH YR YsBRYÖ Glan,—yn troi pechaduriaid at Iesu Grist, ac yn addasu y dychweledigion i'r nef- oedd. Fod yr Ysbryd Glan yn weithredydd personol sydd ddiddadl wrth y pethau a briodolir iddo. Ac ni byddai yr efengyl heb y gweithredydd hwn ond fel peiriant, heb Ysbryd y peth byw, fel yn olwynion Eseciel, i'w symud. Sylwer yn 1. Fod Ysbryd Duw yn alluog i weithredu ar ysbryd dyn. Job xxxiii. 4. 2. Y mae fod Ysbryd Duw yn dylanwadu gyda'r moddion ar galon dyn, yn well nâ bod dyn yn cael ei adael iddo ei hunan rhyngddo ef a'r moddion. Pa bryd y mae anhawsder nad yw cymhorth yn dda ynddo ? 3. Fod anhawsder i droi pechadur o ddrwg ì dda, sydd mor benderfynol. 4. Gallasem feddwl y cydnabyddid hyny gan bob un sydd yn cydnabod calon dyn yn llygredig oll o dan bechod, yn annichonadwy i ddyn. Pwy a all droi calon wreiddiol aflan i fod yn lan ? A pha fodd y gall hwnw fod yn sant- aidd na fyn fod felly ? Y mae profiad y byd, yn genedlaethol a phersonol, yn cyd- dystio fod adferu dyn aflan at santeiddrwydd yn peidio byth trwy allu llai nag éiddo Ysbryd Duw. 5. Y mae posibl Ysbryd Duw yn gyfartal ì'r gwaith. ílhag- brophwydwyd y byddai i bechaduriaid gael eu troi a'u dychwelyd at Dduw, pan y byddai i'r Ysbryd gael ei dywallt o'r uchelder. Esay xxxii. 15 ; x1ìý. 3, 5. Esec. xi 19 ; xxxvi. 27. Zech. xiL 10. Dywedodd Iesu y byddai iddo, pan ddeuai, i argy- hoeddi dynion o bechod, o gyfiawnder, ac o farn. Ioan xvi. 7, 8. Pan dywalltwyd yr Ysbryd Glan yn ei ddylanwadau, gyda gweinidogaeth yr apostolion, trowyd mil- oedd oddiwrth eu pechodau a'u hannghrediniaeth i ffydd Crist, y rhai a ymunasant â'r eglwys Gmtionogol. Yr oedd y gwyrthiau yn rhoddi prawf allanol o wiredd ea hathrawiaeth, mae'n wir, ond nid oeddynt yn troi y galon ; yr oedd llawer yn gweled y gwyrthiau heb gael eu dychwelyd. Gallasai un wneyd gwyrth yn enw Crist a'i galon heb ei newid. Mat. vii. 22. 1 Cor. xiii. 2. Yr un peth yw troi'rj^alon yn awr â'r pryd hwnw. Nid yw yn llai nag " ail eni," " creu o'r newydd," " g«DÎ o ddwfr ac o'r Ysbryd ;" ymadroddion yn arwyddo gweithredydd dwyfol. " Yithya a aned o'r cnawd sydd gnawd, a'r hyn a aned o'r Ysbryd sydd ysbryd." Y inae y modd yn ddirgeledig, ond y mae y gweithredydd yn amlwg yn yr effaith, (Ioan iìi. 8), yr hwn sydd yn unrhywiol bob amser ac yn mhob gwlad. Paham y mae ^. Ysbryd Glan yn gweithredu gyda y gair dwyfol i adenedigaeth rhai, pàn y mae ereill yn cael eu gadael iddynt eu hunain, a pha mor bell y gall dyn wrthwynebu Ysbryd Duw, heb gael ei roddi fyny iddo ei hunan, nid yw wedi ei ddadguddio. Ac fel y má|g§i|geliad amser ein marwolaeth yn tueddu i ni ofalu am fod yn barod bob amser; È^fy y mae dirgeliad amser parhad yr Ysbryd Glan i ymryson â'r enaid yn achos ei iachawdwr- iaeth, yn galw yn ddwys arnom wylio, rhag ei wrthwynabu mewn un modd, nac ua 21