Welsh Journals

SEREN GOMER. Rhif. 323.] AWST, 1842. [Cyf. XXV. ADENEDIGAETH. *y CANLYNOL sydd gyfieithad o lythyr a -*- j'sgrifenwyd jm y Ffrancaeg at un mewn tristwch meddwl jm y flwyddyn 1667. Hyd- eraf na fydd jm anmhleserus gan neb i'w ddar- llen ar dudalenau y Seren, yn enwedig pan ystyriont mai dynes hawddgar a chrefyddol oedd yr awdwr o hono, a hyny jti jt unfed gan- rif ar bymtheg. Dyfed. Ieuan Wyn. Yr oedd chwant arnaf i ysgrifenu atoch, ond nid oeddwn j'n gwj'bod beth i'w ddywedj'd. Pa fodd bynag, jt ydwj'f wedi rhoddi pin ar bapur, mewn gobaith jr 'cj-nnysgaetha Duw fi â'r materion hjmy a wel.yn briodol. Yr ydwj-f jti deall, fy anwyl gj'fail], eich bod wedi bod mewn rhyw dristwch meddwl ar gyfrif o'f dar- ganfyddiad ydych wedi ei wneuthur o'ch tmeni. Yr wyf yn clodfori Duw am hyny. Dangosa na wna efe mwj'ach oedi cwblhad y gwaith dwj'fol jmoch: i hjm y mae ei holl driniaethau mewn perthynas â* chwi jti tueddu, ac j-n en- wedig y profion mawr ag ydj'ch wedi gael hj'd jTna o'i ddwyfol gynnorthwyon. * Mewn perth- ýnas i mi, cwbl annheilwng fel yr ydwyf, jt oeddwn yr amser a aeth heibio lawer gwaith mewn dagrau wedi ymofyn gan yr Argíwydd am iddo ganiatâu y gras hwnw j mi o adnabod fy hun. Y mae ei ddaioni mawr wedi cj'dsynio â'm dymuniad taer. Ond i ddywedyd yr hyn a amlygwyd o'm mewn, ag a deimlais fy hun, felly y gallaf fy hun ei amgj'flted j'n wirionedd- ol, ond rhaid i mi ddy wedyd, cyn hyn yr oeddwn J'n dra anwybodus o'in gwir gyflwr. Yr oedd- wn yn meddwl jm flaenorol i hj-n fod genyf gryn sel dros ogoniant Duw, a fy mod wedi fy addysgu yn ddigonol yn y flỳdd a'r wybod- aeth o Iesu Grist ; ond drwy gj-farwyddj'd Duw, rhyw berson adnabj'ddus i chwi, jt hwn oedd a charedig ofal ganddo am fy enaid, a ddywedodd wrthyf un dydd, " Nad oedd genyf wirflỳddyn Iesu Grist fel Ce?dwad, yr hwn am gwaredai oddiwrth fy mhechodau." Y pryd hyn y dechreuais fod yn anesmwỳth am fy nglryflwr, ac fel nad oeddwn etto yn adnabod fy n'un, jrr oedd i mi yn iaith ddyeithr a thywyll jRlywed "nad oedd gcnyf hyd yn hjm y wir ifydd." Ni wnai efe wedi hyny amlygu ei hun yn rhagor, ond yn unig fy nghynghori ì roddi fy fod yn llonydd jti jTndrechu mewn gweddiau a dagrau, hj'd^nes y bj'ddai i'r Arglwj'dd fy ngwrando jm' drugarog. Meddyliwn fod hwn yn gynghor da, o herwj'dd gwelwn yn amlwg y rhaid fod galw ar Dduw jii ffordd ddiogel, ac yn rhydd oddiwrth dwyll. Fellj', heb ragor o oediad, myfi, drwy ras Duw, a gjrflwynais fy hun jm hollol i'w fendiga:.d ddwylaw er iddo ef wneyd a mi fel jrr hoffai. Y Duw da a dder- bjmiodd y fynj-d hono jt offrwm ag a wnaethum o fy hun ; gwelodd yn dda i gyffwrdd â'm calon âM ddwyfol gariad, fel y daethum megj's jti fflamio o'i wresogrwj'dd. Gwnaethum ben- derfyniad i beidio prisio dim fyth o hjm allan ond ef yn unig, a fy holl j'mwnej'd fyddai i'w foddloni ef. Ni fyddai i mi ymarfer neb o fy ngalluoedd, ond i'w barchu a'i wasanaethu ei'. Ymddangoswn i fy hun jm hollol barod i'w ddiljm ef drwy ba tìyrdd bynag y gwelai jti dda fy arwain ar hyd-ddj-nt. Meddj'liwn na fyddai neb croesau yn rhy drwm i mi, a gwnaeth fy nghariad i mi eu cofleidio oll o fewn fy nghalon. Dj'wedais wrtho mewn modd caruaidd, " Cjnn- mer fi yn dy law, Ö Arglwydd, ac nac arbed fi: dyma fi o dy flaen ; O cj-ramer fi jm dy làw." Am y byd, jt wyf jm gadael iddo fyned heibio fel ag y mae, ac ni chj-mmeraf ragor o feddwl am dano ; ymddengys fy nghalon fel yn rhj' odidog i jnnljTiu wrth ddim sydd ynddo. Pris- iwn fy Nwyfol Garwr i'r fath raddau, fel nad oedd dim ar y ddaear a allai fyth mwy i djTiu fy serch. Un peth sjrdd ddigonol i mi ; hjmy yw, gallu i'w ddiljm ef. Nid oedd un ffordd jm rhy anhawdd ; un groes yn rhy chwerw ; y trallodion ddim jm rhy aml; ac mewn gair, jt oeddwn jn barod i oddef pob peth gydag ef. Yr oeddwn jm dawel gj'da phob peth a ddj'g- wj'ddai fy nghyfarfod, ond yn unig i mi gael gafael ynddo ef! Pe cjmnygid holl deyrnasoedd y byd i mi, dibrisiwn gj'mmaint arnynt feí ag i oeidio meddwl am danj-nt. Gwnawn jrn llawen 'jrnddadrus oddiwrth y cwbl ; y mae fy Nghar- wr Dwyfol yn ddigon i mi. Ymgofleidiwn ef yn fefys yn fy nghalon, gyda breichiau cariad ; íic efe, o ran ei hun, a jTnostjTigodd, a gwnaeth i mi wybod mai efe yw gwir garwr eneidiau. 'Cjmwr rhj'feddol oedd jt un ag oeddwn ynddo biyd hjrny ; jTûddangosai yn lled hynod, pe byddai iddo gael ei hysbysu ìt bj'd ; ond yr Arglwydd a fynai iddo gael ei gelu, o herwydd yr oedd etto o'm mewn achos o gerydd, er nad oeddwn wybodol o hyny. Pa fodd bynag, par- hawn mor ddedwydd jti fy anwjdyd, fel pe bj-ddai raid i mi fyw heb un cwmpeini arall, fel crwydryn j-n jt anialwch, ni fyddai i mi ganfod