Welsh Journals

SEREUT CíOIËB. Rhip. 255.] RHAGFYR. [CVf. XIX. CAETHIWED YN AMERICA. RHIFYN II. FEJj y canfyddo y darllenydd eff- eithian drygnaws a dinystriawl Caethiwed ar feddyliau a nodweddiad- au y sawl a'i coleddant, gosodaf o'i flaen yn y papyryn hwn rai ffeithiau diymwad—ffeithiau a berant gryndod ac aeth ar galon y didwyll a'r rhin- weddol. Tuedd Caethiwed i iselhau a llygru egwyddorion a rooesau a brofwyd yn eglur iawn piewn cydymddyddan a gymmerth le yn uhý Boneddiges ýtt Boston. MÌ8S G. o South Carolina, a wahoddesid yno i gyfarfod ag amryẁ foneddigesau ereill; trôdd yr ym- ddyddan ar y pwnc diysbydd,—yr an- hawsdra o gael gwasanaeth-ddynion da. Un o'r gwesteion a sylwodd,— " Nid ydych chwi yn cael y gofidiau hyn, Miss G., yn South Carolina, (talaeth Ue y ffyna Caethiwed;) ond tybiwn ei bod yn anhyfryd i chwi gael eich amgylchynu o hyd â Chaeth- ion." f' Nid. mewn un raodd," (atebai Miss G.) "yr wyf yn gynnefin â'r duon, ac yn wir yn eu hoffi. Pan oeddwn faban, roaged fi gan wraig ddû ; ac yr wyf bob amser wedi eu cael yn gweinyddu i mi. Gallaf sicr- hau i chwi fod llawer o honynt yu mhell o fod yn anhardd. Bu genyf gaethferch ifanc, yr hon pedd y cre- adur glanaf a welais i erioed, Arferai weini wrth y bwrdd, a denai sylw yr ymwelwyr fynychaf. Boneddig a fyddai yn aral yn ein tý ni a syrthiodd mewn cariad à hi, ac ymdrechodd beri ìddi dderbyn amryw anrhegion. Un diwrnod daeth y ferch ataf, gan ddeisyf arnaf ymddyddan â'r boneddig, a gofyn ganddo i beidio dywedyd dira wrthi bellach ; canysbyddai yn ei gofidioyn 45 fawr, a hithau bob amser yn palltt gwrando arno. Gwnaethym hyny, ac am ychydig wythnosau cydsyniodd ; ond yn y man daeth ataf, gan ddywed- yd, * Miss G. rhaid i fi gael y ferch yna! Nis gallaf fyw hebddi!' Cyn- nygiodd i fi bris uchel! Tosturiais wrth y poorfellow, a gwerthais y ferch iddo."----Mrs. Child's Anecdotes of American Slavery. Ycbwanega Mrs. Cbild, fod Miss G. yn iddynes ifanc, ac yn adrodd yr hanesyn gyda'r tawelwch a'r digywil- ydd-dra mwyaf, fei pe na buasai 'ond priodolder ac iawnder yn nodweddi y weithrejd. Dyma ddynes ifanc yn gwërrhu cydgreadur ^ò'r un rhywog- aeth â hi ei hunan, i foddloni chwantau anifeilaidd trythyllddyn diegwyddor, ac yn adrodd yr hanes heb wridio ! Ò ffieidd-dra sydd yn anrheithio ! Etto. Galwyd arnaf unwaith (ebai Mr. Bourne, yn ei Picture of Slavery) i wneuthur ,'ewyllys Presbyteriad, yr hwn oedd yn eiddil iawn. Methodist oedd ei wraig, ac hefyd un o'i feibion ynghylch 18 oed. Yroedd y bachgen yn gydwybodol wrthwyneb i gaethiw- ed, wreiddyn a changen. Aem rhag om i ranu y tiroedd a'r meddiannau ereill yn rhwydd. Yn y diwedd daethom at y Caethion. Ymatteliais, a dywedais nas gallwn ysgrifenu ych- waneg. Yntau a ofynai i fi wneyd, gan fynegi pa fodd y dymunai eu dosranu. Yn mysg cyfarwyddiadau ereill, y ceffai y bachgen, yr hwn a haerai ua ddaliai gaethwas byth, wr a gwraig, a'u plant, iddei ran ; ond os byddai y testamentwr farw cyn oyr- haedd o'r bachgen 21 oed, ac os ha chyminerai yr oJaf feddiant o honynt,