Welsh Journals

SEREN GOMER. Rhif. 305.] CHWEFROB, 1841. [Cyf. XXIV. COFFADWRIAETH AM V DDIWEDDAR MRS. R0SAM01D BEYNON, TREGENDEG. "Coffadwriaeth y cyfiawn sydd fendigedig."—Salomon. GANWYD gwrthddrych y Cofiant presennol yri Llwynccîyn, plwyf Egremont, swydd Gaerfyrddin, ar ddyddLlun,Medi lOfed, 1772. Merch ydoedd i Mr. John Beddoe, aelod def- nyddiol iawn yn Eglwys Rhydwilym am lawer o flynyddau. Gwelodd yr Arglwydd yn dda ei galw a'i thueddu yn foreuatgrefydd. Cafodd ei bedydd- io yn Rhydwilym, yn y flwyddyn 1794, gan y Parch. Mr. John Reynolds, Felinganol, a pharhaodd hyd derfyn ei gyrfa ddaearawl gyda chrefydd, heb un cwmwl, canfyddedig i lygaid dynol, ar ei chymmeriad. Gellir dywedyd iddi barhau hyd y diwedd. Un o'r mamau goreu yn Israel ydoedd. Hi a fagodd ac a feithrinodd lawer o blant yr Arg- Iwydd, y rhai y tybiai fod duwioldeb yn egwyddor eu calon, ac yn fírwyth eu buchedd. Yr oedd ei hamgylch- iadau bydol yn gyfryw fel y gallai wneuthur da i bawb, yn enwedig y rhai oedd o deulu y fFydd. Y mae llawer o broffeswyr yn herchen ar law- er o gyfoeth y byd hwn, ond nid yw eu bod yn berchen arno o un lles i neb ond iddynt eu hunain. Gellir dywed- yd am dani, yn yr ystyr haelionus yma, " Yr hyn a allodd, hi a'i gwnaeth." Mawr oedd ei thuedd am oedfaon, a chyfeillachau crefyddol. Bjddai pregethu yn Tregendeg, lle y preswyl- iai hi, bob pymtliegnos, a Uawer wyth- rios fe fyddai pregethu yno bob nos trwy'r wythnos; y mae hyny yn cael ei ddwyn yn mlaen yn awr yr un fath gan ei hanwyl briod, Mr. John Beynon. Nid yn unig byddai yn barod i dder- oyn pregethwyr teithiol, ac ereill, pan ddeuent i'r ardal, ond ni fyddai yn foddlawn iddyntosna ddcuentati hi; ac os dygwyddai i neb o honynt lettya yn un man heblaw Tregendeg, gan faint pì hawydd am eu cael, dangosai radd o anfoddlonrwydd tuag atynt, am idd- ynt beidio dyfcd ati ; ie, meddaf, y mae llawer o ugeiniau, os nad rhai can- . noedd, trwy Gymru, Lloegr, &c. yn dystion o'i serch, ei haelioni, a'i char- edigrwydd; oud efallai fod llawer o honynt, os nad y rhan fwyaf, heb wy- bod, hyd yn bresennol, ei bod wedi cyfnewid amser am dragywyddoldeb pell, a dyma oedd un peth neillduol a'm cymhellodd i ysgrifenu y Cofiant presennol. Wrth siarad, yn dd.weddar, â'r Parcli. Henry Davies, Llanglofl*an. yn mhlith pethau ereill, gofynodd i mi am deulu caredig Tregendeg ; dywed- ais fod Mr. Beynon yn iach, ond fod Mrs. Beynon wedi marw er ys rhai niisoedd. " Wedi tnarw !—Dear mel " eb efe, " ni chlywais air o sôn ! " Ta- rawodd i fy meddwl y gallasai llawer fodyr uu fath, er y carent beidiobod yn anwybodus o'r dygwyddiad galarus. Yn ddiweddar yn Hydref 1839, tarawwyd hi â'r clsfyd angeuol hwnw, yr hwn. yn y diwedd, a roddodd derfyn ar ei bywyd. Yr ydoedd, oddiar pan glaf- ychodd, fel yu darfod o radd i radd, ac fel yn gwanychu o ddydd i ddydd, er holl ymdrech y meddygon goreu yn yrardal, ac er taered gweddiau ei bro- dyr arei rhan amadferiad eihiechyd.er y cwbl yr oedd ei chystudd yn myued yn mlaen yn gadarnach cadarnach, nes ei chael yn llwyr o dan aw- durdod y gelyn diweddaf a ddinystrir, sef angeu. Yr oedd, fel y rhan amlaf, pan yn gystuddiol, yn fawr ei hawydd am gael gwella ; a dyma oedd meddwl y rhan fwyaf, yr amser cyntaf, pan ymaflodd y cystudd ynddi. Ond, " Nid Jf'y meddyliau i yw cich meddyliau chwi." Èry cyfan, yrydyni yn obeith- iol, ac yn hyderus iawn, ei bod heddyw tnewn gwlad Ue y " goddiweddir Ilaw- enydd a hyfrydwch, a chystudd a