Welsh Journals

SEREN GOMER. Rhif. 303.] RHAGFYR, 1840. [Cyf. XXIII. TRAETHAWD AR ANWERTHFAWROGRWYDD PETHAU DAEAROL PAN YN WYNEBU AR BETHAU A BYD TRAGYWYDDOL. [PARHAD O'R RHIFYN DIWEDDAF, TUDAL. 324.] )ROFIR anwertbfawroldeb petb- au daearawl erbyn barn ac eil- fyd, yn natur y rhodd a roddodd Duw er cyflawni y perwyl hwnw. Duw, yn y Drindod dirgelaidd, er dyddiau tragywyddoldeb, a ragwelodd gwymp dyn ; ac yn yr arfaetli, ceir i Grist ymrwymo ei hun fal Iachawdwr i bechaduriaid y ddaear. Y raae gvvy- neb yr ysgrythyrau yn eu lliosogrwydd o brotìon fod Crist yn Fab Duw, yn Gyntaf-anedig Fab i Dduw, yn Rhodd Duw, ac Awdwr Iechydwriaeth, fal y maent, yn debyg i fro eang, ac yn un llèn ardderchogo flodau gorwych, fal y mae anhawsdra yn bodwrth geisiopigo allan un rhosyn prydweddacli nâ'r llall, at y perwyl presennawl. Y mae Dafydd yn aml yn uchel ei gân, fal udgorn arian yn nos y cysgodau, yn mynegi mawredd rhodd Duw er achub dyn. Jeremi brophwyd hefyd,drawyn y caddng pell, trwy ras a welodd wavvr yn tòri ar bechadur, ac argoelion am waed gwellnag eiddo Abel, er achub enaid, a dòrodd allan, yn Pen. 23, ac yn orfoleddns a lefarodd, " Weie'r dyddiau yn dyfod, medd yr Arglwydd, y cyfodaf i Dafydd Flaguryn cyfiawn, a Brenin a deyrnasa ac a lwydda, ac a vvna farn a chyfiawnder ar y ddaear. Yn ei ddyddiau ef yr aehubir Juda, ac Israel a breswylia yn ddiogel: a hyn fydd ei enw ar yr hwn y gelwiref, Yr Arglwydd ein Cyfiawnder." Esaiah, etto, ar ol ei gẃyn ar Juda ac Assyria, &c, a gymmera, yn Pen. 9, olwg ar Freniniaeth Crist, ac a ddyw- ed j'r bobl oeddynt yn rhodio mewn ty- wyllwch, weled golèuni mawr—i Fach- gen gael ei eni i ni, i Fab gael ei roddi i ni, ar ysgwyddau yr hwn y bydd y 45 llywodraeth, a bod ei enw yn Rhyf- eddol, Duw cadarn, Tad tragywyddol- deb, Tywysog tangnefedd, &c Yna, ar ol myned trwy lawer o helbulon, y mae, yn Pen. 52, yn ymysgwyd o'r Ìlwch, ac yn deffro Seion o'i chwsg, ac yn ei chysuro ag addewid o dymmor gwell; ac yn Pen. 53, fe dòrüdd allan yn ymholiadawl,—" Pwy a gredodd i'n hymadrodd? ac i bwy y dadgudd- iwyd braich yr Arglwydd? " Y mae y bennod bon yn ddarluniad cywir o rodd Duw ; ac yn yr un ganlynawl y mae efe ar ei ucbelfanau byfrydlawn, ac yn cynghori yr anmhlantadwy i ganu—i helaethu ei phabell—estyn y cortynau—i sicrhau yr hoelion, am fod tòriadallan ar y de, ac ar yr aswy, yn agoshau, a bod i etifeddiaethau y cen- edloedd, ac i ddinasoedd anrheithiedig, fod yn gyfanneddawl wrth y drysau ; yna, yn y pennodau dilynawl, y mae gras Duw fal wedi llenwi ei enaid lles- rneiriawl, ac, yn ngwyneb dyfodiad Crist, y mae yn tòri allan mewn ymad- roddion gorawenus, megys " Palment- wch, palmentwch, parotôwch y ffordd," &c. ; ac. " I Seion y daw Gwaredydd," &c.—" Ni bydd yr haul it' mwyach yn oleuni y dydd," &c.—"Ni fach- Iuda dy baul rawyacb, a'th leuad ní phalla," &c—"Y fechan fydd yn fil a'r wael yn genedl gref," &c—" Pwy yw liwn sydd yn dyfod vn goch e ddillad o Bozrah ? " &c—" Y blaidc a'r oen a borant ynghyd ; y llew, fe ycb, a bawr wellt: a'r sarff, Uwch fydc ei bwyd hi: ni ddrygant, ac ni ddys trywiant yn fy hoíl fynydd santaidd medd yr Argíwydd," &c Y Testa ment Newydd, etto, sydd fal un gad wyn o aur, yu tystiolaethu am rod<