Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

SEREN GOMER. Rhif. 291.] RHAGFYR, 1839. [Cyf.XXII. TEMTA SI Y'NAU. ZXYTH'K,Sl III. SYLWN ar y lles a geir trwy dem • tasiynau.—Y mae yr Arglwydd yn dyfod â gogoniant iddo ei hun, ac à lles i ddyn, drwy oruwch-lywodraethu yr oll a amcenir gan ddynion a diaflaid iddei warthruddo ef, ac ein niweidio niimau. Y mae temtasiynau yn gwas- anaethu er gogoniant Duw a lles dyn- ion. I. Er gogoniant yr Arglwydd.— Drwy fod hyny yn achlysur o íFyddlou- deb, gallu, a gras yr Arglwydd. Gwir nad yw efe yn cynnal pob un o'i bob! ei hun, bob amser; ac er ei fod weith- iau yn cadw rhagy brofedigaeth, ac yn eu cynnal dan y brofedigaeth dro arall ; etto, ar ryw dro y mae yn eu gadael i syrthio. Nid yr un rhai sydd yn sefyll yn barhaus, nac yn syrthio yn barhaus ; oblegid rhaid i'r naill fel y llall gael ei brofì, fel y delont i ad- nabod eu drygioni, ac eu gwendid eu hunain, ac i bwyso ar ffyddlondeb Duw, yr hyn a ddengys efe drwy gyn- nal y rhai a ymddiriedant ynd'do. "Eithr ffyddlawn yw Duw, yr hwr. ni àd eich temtio uwchlaw yr hyn a alj- och."—1 Cor. 10, 13. Ÿ mae efe yn ffyddlawn at ei air, ei addetvid, ac ei gyfammod. Efe sydd yn cynnal eu cerddediad, ac yn cadw eu traed rhag llithro. Dylid hefyd ymbwyso ar ddoethineb Duw ; o herwydd yr Argl- wydd a fedr wared y duwiol rhag profedigaeth, pan fyddo doethineb pawb yn pallu, fel na fedront wared. Mae ei ddeall efynaneirif. Ac ar ei allueí. Pan fyddo pob braich yn llaesu, a phob llaw'n ddirym,Efe agynnal â'i fraich gadarn y gwanaf a bwyso aruo. " Efe a all ei gynnal." Y mae ei ras yn cael ei egluro, a'i osod allan wrth ym- geleddu ei bobl dan brofedigaethau. Pan oedd Paul yn ofni syrthio o flaen cenad satan, ac o dan y swmbwl oedd yn ei gnawd, llefarodd yr Arglwydd 45 " " * yn gysurol ia-.vn wrtho, " Digon i ti fy ngras i." Naill ai efe a geidw r/iag profedigaeth, drwy ei ras rhagflaenoì, —neu a geidw dàn y brofedigaeth, drwy ei ras cynnaliol,—neu a wna ddiangfa, drwy ei ras achubol; fel y gellir ei dwyn er gogoniant, ar y cyfan, iddei enw, a chlod iddei bri- odoliaethau. Pan y byddo ei bobl yn syrthio i brofedigaeth, ac yu dyfod drwy hyny o dan ei anfoddlonrwydd, y mae efe yndangosei santeiddrwydd, ei burdeb, a'i gyfiawnder. Cauodd llefariad byrbwyll Moses wrth ddyfr- oedd Meriba allan o dir Canaan. Rhoddodd hyny gyfle i'r Goruchaf ddangos, wrth gospi pechod, nad yw efe yn " dderbyniwr wyneb ;" eithr ei fod yn casâu pechod yn y personau y rhoddodd fwyaf dadguddiad o hono ei hun iddynt, a'r sawl a'i canlynasant ac a'i gwasanaethasant ffyddlonaf o neb pwy bynag yn eu dydd. II. Mae temtasiynau, trwy oruchel lywodraethiad Duw, yn cael eu gwneyd yn llesol a buddiol iddei bobl. er idd- ynt gael eu hamcami yn ddinystr tragy- wyddol iddynt gan ddiafol. 1. Dichon y brofedigaeth, neu y demtasiwn, yn ei llesâd lleiaf, fod o ryw fuddioldeb digonol yn ngoìwg yr Árglwydd i oddef i hyny fod, ac i'r temtiedig syrthio; o herwydd dichon un gradd o bechod neu euogrwydd ragflaenu pechod, ac euogrwydd, a chosp mwy, pa un bynag ai tyramorol neu ysbrydawl, yn y byd hwn neu yu y dyfodawl. Ac os na fydd y brof- edigaeth yn ateb un Ues i'r temtiedig ei hun, etto geill fod yn rhybydd ac yn ocheliad iddei gymmydog, ac i bechod y blaenaf fod yu achlysur i'r olaf gilio oddiwrth y cyfryw bechodau ag ynt fliaidd a gwaradwyddus i'r edrychwr ystyriol. Hefyd, y mae amgylchiadau, pan fyddo y twyílwr cyfrwyaynsyrthio