Welsh Journals

SEREN GOMER. Rhif. 464.] MAI, 1854. [Cyf. XXXVII. GORUOHEL-LYWODRAETH YR ARGLWYDD. GAN Y PARGH- EZ. JONES, CASBACH. Y mae trefti lìy wodraeth y Bôd gorddaionus wedi ei bwriadu er dwyn yn nilaen ogoniant iddo ei hun, a llesiant idd ei holl ddeiliaid. Ac i'r dyben i ni gredu hyny, edrychwn ar y ilywodraeth fel eyfanwaitä, ac nid yn ei mán ranau. Dichon fod trallodau a phoenau mawrion ar rai personau o dan y lly wodraeth oreu; o herwydd mae cosbi troseddwyr ys- geler yn rheidtol er daioni y cyffredin. Nid yw dyn ond rhan o dyiu ; nid yw tylu ond rhan o gytnydogaeth ; nid yw cymydogaeth ond rhan o genedl; ac nid yw cenedl ond rhan o ddynolryw ; ac nid yw dynolryw ond rhan o ddciliaid llywodraeth y Goruchaf. Er fod y byd yn parhau oes ar ol oes, ni ddengys ond niegys dechreuad ein bodol- iaeth; oblegid can gynted ag yr elo un gen- ìaeth heibio trwy fabandod, symudir hi, ac un arall a ddaw yn ei lle ; yv hon, yn ei thro, a rydd le i'r drydedd, ac felly yr â pob cenedlaeth heibio; oblegid hyny nid ydym yn gweled ond megys dechreuad troion Duw yn ei lywodraeth tuag et ei greaduriaid. Ni ddylera gyfyngu ein meddyliau at oruchwyl- ion dechreuol Duw racwa amser, eithr edryeh yn mlaen hefyd i dragywyddoldeb. Ni ddylem ystyried faint o ddrwg a da sydd yn awr yn y byd ; ond hefyd y cysylltiad sydd ìhyngddynt <t. gwobrau neu gospau yn y byd tlyfodol. Mewn trefn i feddu syniadau uniawn am iywodraeth yr Holialiuog, rheidiol yw ei golygu yn gyfamawdd o gyfîawnderadaioni. *« Cyfiawndcr a barn yw trigfa dy orsedd- fainc." Nid yw y priodoliaethau hyn yn wrthwyncbol i'w gilydd, yn rhanu llywodr- aeth Duw rhyngddynt. Cynydd cyfiawnder sydd yn gynydd dedwyddwch. Nis dichon eyfiawnder ymorfoleddu yn erbyn daioni; eithr y maent yn fynych yn cacl eu nodi yn wahanol. Am fod Duw yn dda, y denfyn efe dymorau ífrwythlawn i lawenychu calon dyn ; ond am ei fod yn gyfiawn y denfyn efe newyn ÿn gerydd ar ddyn am ei anniolch- garwch, ac am wneud camddefnydd o rodd- ion rhagluniaeth. Yn y byd hwn, y mae rban pawb yn gymysg o ddrwg a da, o adfyd 25 a gwynfyd, ac o farn a thrugaredd. Y mae genym, yn ol trefn bresenol y llywodraeth, achos i ganu am drugaredd a baru. î. Teyrnasiad yr Arglwydd.—" Yr Arg- Iwydd sydd yn teyrnasu." Cyn gaìlu teyrn- asu yn gyfiawn, rhaid bod hawl ac iawnder gan y teyrnaswr. Nid nerth yn unig sydd yn cymhwyso oeb i deyrnasu, eithr awdur- ásd. Wrth awdurdod Duw, y deallir ei hawl ef i deyrnasu. Drwy ei allu y dichon iddo gyfiawni ei holl fwriadau, a darostwng pob peth dan ei draed. Mewn llywodraeth wladol, dichoa i'r deiliad fod yn gawr, a'i dywysog yn eiddil. Mewn tylu, dichon y gwas fod yn gryf, a'i feistr yn wan. Ond 'gan yr eiddil a'r gwan y mae yr awdurdod, os gan y deiliad a'r gwas y mae y nerth; eithr y mae y gallu cryfaf yn perthyn i Dduw, yn gystal a'r awdurdod gyflawnaf. Fel y mae yr Arglwydd yn lywodraethwr, y mae ganddo hawl i wneuthur cyfreithiau; ac fel y mae yn Hollalluog, y mae ganddo rym i ^yflawni a fyddo da yn ei olwg. Y mae ei hóll briodoliaethau yn dàl perthynas â'i lyw- odraeth: y mae ei ddaioni yn gofalu, ei ddoethineb yn trefnu, a'i allu yn cyflawni y çwbl er gogoniaut iddo ei hun, ac er y daioni mwyaf idd ei greaduriaid. Y mae y syoiad e argiwyddiaeth yn anwahanol â'r syniadam Dduw. Cydnabod bodoldeb Duw ydyw, mewn effaith, cydnabod ei arglwyddiaeth. Y mae y ddau beth hyn yn glymedig wrth eu gilydd,—-cpedu ei/od, a chredu eijbd yn wobrwywr. Heb. xi., 6. Credu ei fod ya wobrwywr yw, credu ei fod yn lywodraeth- wr, o herwydd nodau o argiwyddiaeth <yw gwobrwyon. Nis gall neb synied fod Duw yn greawdwr, heb ei ystyried yn deyrnaswr àc yn liywydd. Nis dichon un creadur fod- oli heb ryw ddeddf yn ei natur; pe amgen, creuasid ef i ddim dyben. JI. Mae teyrnasiad yr Arglwydd yn syl~ Jaenedig ar ragoroldeb ac uwchafiaeth ei fodoliaeth a'i natur.—Am ei fod yn well nâ phawb, a'i fod yn cynwys pob daioni, níd coewn rhan, ond oll ac yn gyfan ynddo ei hun. Mae yn addas i deyrnasu. Dan. «rM ,