Welsh Journals

CERDDOR CYMREIG. dfgldtgnmm Pisoî ü mmvdá\x tytrââGtmfh pt mm % djjprrg. Cyhoeddedig dan nawdd prif Gerddoricn, Corau, ac ündebau Cerddorol y Genedl. Bhif. 14. EBRILL 1, 1862. Fris 2ŷ.—gydaW post^c. <£rmnarnstaìr. CERDDOEIAETH YN T RHIFYN EYTÎÍ, Ca^IG.—Y WAWR, (Ä Legend of the Hhine), gan Henet Smaet. Y geiriau Cymraeg gan Myítoetdd, Llundain. Tu dal. Caniadaeth G-refYddol ........... ....... 105 Cynghanedd (Harmony) ........ ....... 106 Bywgraffyddlaeth (Biography) ..... ....... 108 Beirniadaeth Oerd lorol < . .. ... ,5 Y Wasg üerddorol ........... ....... 109 Bwrdd y Gohgydd .......... . ...... 110 Cronicl Cerddorol ........... ,5 Hysbysiadau ................. ....... 112 Caníaìmetf) törefp&liol T mae genym linell yn y Ue nesaí at Arweinydd- ion, neu Ddeebreuwyr Canu, Nid oes neb na addefa mewn geiriau fod cerddoriaetb yn un o'r rbanau gogoneddusaf ac effeitbiolaí' yn ngwasauaeth y Cysegr. Us ydyw í'elly, a diambeu ei bod, y mae swydd yr arwein- ydd yn un dra phwysig; a dylai pob eglwys fod yu ofalus a llygadog i ddewis y dyn mwyaf cym- hwys i'w llanw. 1. Uu cymhwysder anbebgoroì mewn arwein- ydd canu cynulleidfaol yw, ei fod yn ddyn cre- lyddol; nid yn unig ei fod yn protíesu crefydd, oud fod ei boll fywyd a'i gymeriadyn dylanwadu yn mblaid rbinwedd acyn erbyn pob anfoesolùeb. Nid oes dim yn fwy anghydweddol a uiweidiol o ran ei effeitbiau, mor bell ag y mae yn cyrhaedd- yd, na gweled dyn yn ngbanol oferwyr, ac yn ymfwynhau yn ngliymdeitlias cymeriadau lly- gredig, yn ystod yr wythnos, ac wedi hyny yn amlycaf ei le ac yn uchaf ei drwst yn nhy yr Arg- lwydd ar y Sabboth. Addeíwn y gall un heb fod yn grefyddol, os bydd yn gerddor da, roddi gwersi i eraill yn y gelfyddyd ; ond y mae yn an- mbosibl iddo arwain cynulleidfa yn y gwaitb pwysig o addoli Duw mewn llais cân a moliant, mewn modd dyladwy. Khy ychydig o sylw sydd wedi bod ar byn; ac feallai fod sefyllfa pethau yn ft amseroedd yr anwybodaetb" sydd wedi myned heibio yn gyfry w fel yr oedd yn anbawdd ymgadwr yn hollol at y rheol hon. Erbyn hyn, pa fodd bynag, y mae amgylchiadau petbau wedi newid, fel nad oes braidd unrhyw gynulleidfa yn ein gwlad ag nad oes yn perthyn iddi o leiaf un dyn crefyddol a ŵyr ycbydig am ganu. 2. Cymhwysder arall nad ydyw yn ormod ei ofyn yn y dyddiau hyn mewn decbreuwr canu yw, ei fod yn alluogi ddarllen cerddoriaetb. Nid ydy» yn golygu y dylai fod yn alluog i ddarllen cyíansoddiadau mwyaf celfydd Bach, Handel, Mozart, neu Meudeissobn, rhag blaen ar yr olwg gyntat. T mae byny yn ormod i'w ddisgwyl na'i ofyn ; ond credu yr ydys y dylai decbreuwr canu fod yn gwybod digon am egwyddorion cerddor- iaetb i ddarllen Tonau Cynulleidfaol allan o'r Llyfr beb gymortb neb arall. Heb byn, y mae ei holl ganu ar antur. Nis gall fod yn sicr o'r swn yn mha un y dylai ddechreu y dôn, nac o'r amser na'r arddull yn mha rai y dylai ei cbanu. Ac nid oes dim mwy o briodoldeb mewn gosod dyn anllytbrenog mewn cerdd i arwain cynulleidfa i ganu, na gosod dyn anllytbrenog yn yr iaitb. Gymraeg i ddarllen neu b'regethu i gynulleidfa 0 Grymry. 3. Cymbwysder arall ydyw, ei fod yn feddianol ar ryw gymaint o farn i wahaniaetbu, nid yn unig rhwng gwych a gwael, ond heí'yd rbwng gwahan- 01 nodweddau Tonau o'r dosbartb mwyaf pur a cboethedig. T mae deall gwahaniaetb rhwng French a Linsham—rbwug Fraulcfort a'r Delyn Aur—rhwng Tytberton a Bryn Grongar—* rbwng Bethel a Derby— rbwug Sabbath a Deemster, a dewis y blaenaf a gwrthod yr olaf;—y mae hyny, meddwn, yn rbywbetb, ac yn fwy, fe ddi- cbon, nag y mae ambell ddechreuwr yn alluog i'w wneyd; ond y mae braidd yn llai nag sydd yn ofynedig yn y dyddiau hyn, yn enwedig yn ein trefydd a'n hardaloedd poblogaidd. Dis- gwylir yn awr, yn y cyfryw leoedd, fod y " blaen- or canu " yn teimlo y gwabauiaeth rhwng St. Ann a Ballerma—rhwng Winehester a Boston— rhwng Frankfort a Verona—rhwng Edinburgh a Dusseldorf—rbwng Sabbath a Morganwg— rhwng Meirionydd a Manbeim; mewn gair, yn deall gwabaniaèth rbwng yr arddunol a'r tyner —y mawreddog a'r tlws—y clodforus a'r erfýn- iadol, fel y byddo yn alluog, nid yn unig i beidio dechreu tôn wael, ond i ddewÌB y fwyaf pnodol o'r Tonau da sydd yn ei lyfr.