Welsh Journals

Cyhoeddedig dan nawdd prif Gerddorion, Corau, ac Undebau Cerddorol, y Genedl. PtHIF. 4. MEHEEIN 1, 1861. Fris 2g.~gydarpost, Bo. ©nnnfionsíaìí. CERDDOIÎIAETH TN Y HHITYÎî HWÎT, Anthbh.—"DISGWYLIED ISRAEL AM YR AR-\ GLWYDD," gan y Parch. E. Stephen, Tan-y-marian. ; Tu dal. I Bywgraffyddiaeth (Mozart) ... ... 25 Hanes Cerddoriaeth ... ... ... ... 27 j Cynghanedd (Harmony) ... ... ... 28' Ÿ Waíg Uerddorol ... ... ... ...30 Gohebiaethau ... ... ... ... 30: Almanac y Cerddor ... ... ... ... 31 Cronicl Cerddorol ... ... ... ... 31 -»,-hr-K =g=r Moe brydferth yw 3EBf r> v Sydd ISyíugraffpöînaetí). M O Z A R T.—(Parhâd.) MOZABT YN BLENTYN. Cyn edrych ar deulu dyddorol y Mozartíaid yn ! cychwyn i'w taith faith yn 1763, y mae genym îinell neu ddwy yn nghymeriad " Woferl" i'w gosod o flaen ein darllenwyr, ac yn euwedig y dosbarth mwyaf plentynaidd o honynt. Y gyntaf ydyw y parch mawr a'r ufudd-dod cyson a roddai i'w rieni. Pryd yr oedd tywysogion a thywysogesau yn ei fawrhau ac yn moli ei dalent, nid oedd hyny yn effeithio yn y radd leiaf i'w wneyd yn ddiystyr o'i rieni; yn bìentyn ufudd, syral, a serchus y parhäai efe trwy y cwbl. Nid oedd yn foddlon i dderbyn un math o anrheg gan neb heb ganiatad ei rieni, na bwyta dim a roddid iddo gan ei gyfeillion heb yn wybod iddynt. Cyn myned i'w wely y nos, yr oedd serenioni fechan bíentynaidd i gael ei chỳf- lawni bob amser; nid oedd d'im yn ddigon pwysig yng ngolwg Wolfgang i roddi hono o'r neilìdu. Tr oedd wedi cyfansoddi alaw fechan, a'r peth diweddaf a wnai bob nos oedd sefyll ar gadair fechan yn ymyl ei dad, a chanu yr alaw hono, a'i dad yn canu ail iddo. Wrth ganu, ac ar ol hyny, cusanai ei dad ar ben ei drwyn, ac yna ai i'r gweiy yn ddedwydd a siriol. Parhaodd y seremoni hon i gael ei chyflawni bob nos bydnes yr oedd wedi gadael naw mlwydd oed. Dyma yr alaw; ac yr ydym yn ychwanegu ail ran a hass, yng'hyd a geiriau, fel y gallo plant bach Cymru eu dysgu, a gwneud yr un peth:— car - u'i dad, Mae'n ear - u'r gwir, ni dd'wed ar ISI ÊZjBZ Un o'i hofF ddywediadau tua'r oedran hwn oedd, " Duw ym mlaenaf, a papa wedi 'n." Llinell arall a nodwn yn y fan hon oedd tyner- wch anarferol ei glust. Ni fedrai oddef sain udgorn, a byddai yn dychryim trwyddo wrth weled neb yn ymafaelyd yu yr ofieryn hwn*w. Tybiodd ei dad yn anghenrheidiol ei wella o hyn, a phenderfynodd ddal y pleutyn tra byddai udgorn yn cael ei chwythu yn ei ymyl; ond nid oedd yn ystyried ei fod yn ymwneyd a pheiriant rhy dyner i'w drin gyda gerwiudeb felly. Gryda bod sain gyntaf yr udgorn yn cyrhaedd clust y plent- yn, gwelwai ei wedd fel pe buasai wedi ei daraw 'gan angeu, a syrthiodd i'r llawr, a buan y gwel- wyd mai un ai Wolfgang ai yr udgorn oedd i fod yno. Adroddir hanes arall a brofa gywirdeb anarferol ei allu i glywed. Tr oedd gan ei gyfaill Schachtner grwth auarferol o dyner ei thôn, yr hon yr oedd Wolfgang yn hynod hoff o honi; ac ar gyfrif tynerwch ei thôu, 'efe a'i galwodd " y ffidyl ymenyu." Eyw ddiwrnod, galwodd Schachtner yn y tŷ, cymerodd yntau afael yn y ffidyl, a dechreuodd ei chwareu ; ond ym mhen enyd, efe a arosodd yn ddisymwth^ ac ar ol edrych yn fyfyriol am foment, ebai ef wrth