Welsh Journals

YSTORFA Y BEDYDDWYR. Rhif. 12.—CHWEFROR, 1839.—Cyf. II. SYLWADAU AR BREGETHÜ, JHEWN LLYTHYRAU AT WEINIDOG IEUANGC, GAN Y PARCH. A. FULLER; Wedi eu cyfieithu gan S. Williarns, Dolgellau. LLYTHYR II. AR BREGETHAU, A'RPYNGCIAU O HONYNT. Er fod esponio yr ysgrythyrau yn rhan fawr o waith cyhoeddns gwein- idog, etto nid hyn ywy cwbl o'i waith. Mae amrywiaeth niawr o byngciau athrawiaethol ac ymarferol mewn crefydd, pa rai sydd yn ofynol o gael eu hegluro, eu Cadarnhau, a'u profi ; yr hyu na ellir wuend wrth esponio yn unig. Ymresyiniad o'r natur ytna a elwir yn briodol Pregethau. Cliwi a ddymunasoch arnaf hysbysu i chwi fy meddyliau ar y rhan yma o'ch gwaith rywbethyn fwy neillduol. Yindrech- af i wneud felly, trwy ystyried beth raid fod y mater a'r dull o bregethu, os dewiswn wneud daioni i eneidiau dynion. Oddieithr fod pwngc eich pregethu yn wir efengylaidd, buasai yn well i chwi fod yn rhywbeth nag yn weinidog. Pan oedd yr apostol yn dweyd am yr angenihaid oedd wedi ei osod arno i bregethu yr efeng- yl, gallasai olygu nad oedd ef ddiin at ei rÿddid i roddi heibio ei waith er mwyn esmwythder, anthydedd, neu ryw elw bydol arail; ac nad oedd ef yn rhwym i bregethu yn unig; ond hefyd i bregethu yr athrawiaeth hòno oedd wedi ei thraddodi iddo. Geliir dywedyd yr un peth am danom nin- nan,mai gwaefydd i ni oni phregeth- wn yr efengyl! Gall ymddangos fel peth esmwyth iawn i ni, gyda'r Bibl yn ein dwylaw, i ddysgu y gwirionedd yn wahanedig oddiwrth bob cymysgfa amhur, ond nid f'elly y mae. Cyf. II. Soniasom lawer ynghylch meddwl, a barnu drosom ein hunain ; ond pwy a all yn gywir hòni ei fod yn rhydd oddiwrth effeithiolaeth y pethau a'u hamgylchynent, yn enwedig yn moreu eudyddian? Yrydymniyn ansyniol, a braidd yn anocheladwy i gydsynied á'r llyfrau a ddarllenotn, a'r cwmpetni a ymarferom; a'r egwyddorion ffyn- edig yn ein hoes ddechreuol, a chan eiu cydnabyddiaeth, sydd dueddol yn gyffredin i lywodraethu ein niheddyl- iau. Ac nid oddiailan yn unig y mae y perygl—y mae ein calonau yn hwyr- frydig i gredu athrawiaeth mor sant- aidd a goruchel, ac yn dueddol i gyfeiliorni ar bob pwngc. Nid wyf yn crybẃyil y pethau hyir i eich attal i ddarllen, neu farnu dros- och eich hun; ond yn hytrach i ar- graffu ar eich meddwi yr angenrheid- rwydd o weddio atn gyfarwyddyd dwyfol, ynghyd a manwl ymlyniad wrth yr ysgrythyrau. Ër fod yn rliaid i ni feddwl drosom ein hunain, etto, ni raid i ni ymddi- bynu. arnom ein huuain ; ond, fel plant bychain i ddysgu wrthdraed ein Hiachawdwr. Os edrychwch dros y Testament Newydd, cewch olwg fer, etto eglur, ar byngciau eich pregethu yn yr iaith ganlynol:—Pregethu y gair;-r-pre- gethu yr efengylj-pregethu yr efengyl i bob creadur.—"Fellyyrysgrifenwyd, ac felly yr oedd yn rhaid i Grist ddy- oddef, a chyfodi oddiwrth y meirw y trydydd dydd, a phregethu edifeirwch a maddeiiant pechodau yn ei enw ef