Welsh Journals

YSTORFA Y BEDYDDWYR. Rhif. 28.—MEHEFIN, 1840.-—Cyf. III. ATHRAWIAETH BEDYDD. i.i.-srTHirR ziz< Olygwyr Hynaws, \L7"N fy llythyr diweddaf amcenais ~ roddi golwg ddidnedd ar gymeriad deiliaid bedydd, yn ol yr hanes sydd ar gael yn y Testament Newydd, gan §yfeirio y darllenydd at weinidog- *eth Ioan, at orchvmyn Crist, ac at hanes gweithredoedd yr apostoüon, er Ceisio penderfynn ar sail gywir i bwy Jr dylem weinyddu yr ordinhad hon o osodiad Iesu Grist. Y penderfyniad y daethnm iddo yw, nad oes geoym Sáil ysgrythyrol i weinyddu bedydd i tieb, ond y cyfryw ag a broíFèsant edifeirwch ttiagat Dduw, a ftydd ÿn ein Harglwydd Iesu Grist; aç er t'oá Hawer yn gwahaniaethu oddiwrth- ÿf, etto mae cywirdeb y penderfyniad ÿn cael ei gydnabod mewn rhan, hyd ÿ nod gan yr ysgrifenwyr mwyaf dysgedig o blaíd bedydd babanod, yn gymaint a'u bod yn cyfaddef nad oes geuym na gorchymyn pendant na Mampl benderfynol yn y Testament Newydd, i awdnrdodi yrarferiad; er eu bod ar yr un pryd yn barnn oddiwrth lawer o resyman boddhaol iddynt eu hnnain, mai ewyllys Crist yw i'r ordinbad gael ei gweinyddn i bâd y ífyddloniaid yn eu babandod. Fy ömcan yn y liythyr presennol yw ÿstyried y rhesymau a roddir dros y ddefod o weinyddu bedydd i fabanod, yn nghyd adangos eu hannigonolrwydd ì brofi fod yr arferiad yn un ran o'r grefydd efengylaidd fel y mae ar gael yn y Testament Newydd. Y rheswm cyntaf a roddir dros yr «rferiad yw, fod plant yr Iuddewon yn aelodau o'r eglwys dan yr hen oruch- Cyf. III. wyliaeth, ac nad yw breintiau yr eglwys wedi eu lieihau dan yr ornch- wyliaeth newydd; ac o ganlvniad megys ag yr oedd hawl gan holl hâd yr Iuddewon i ordinhadau yr eglwys dan yr oruchwyliaeth hòno, felly fod hawl gan holl blant credinwyr i'r ordinhadau perthynol i'r oruchwyl- iaeth sydd yn awr mewn gweiŵ- rediad. Os cywir y dull hyn o resymu, yn;t y mae mwy yn cael ei brofi nag sydd yn cael ei amcanu; oblegid yn ol y rhesymeg hyn y mae hawl gan faban- od i gymundeb yn gystal ag i fedydd, ac anghyfiawnder nid bychan ÿw cadw hyny oddiwrthynt. Gwnayr unrbeswtu amddifiyn cysylltiad gwlad ac eglwys, a chyfiawnhau cospedigaethau amgy- feiüornadau crefyddol yn nghyd a def- nyddio y cleddyf er taenu a sefydln achos Dnw yn ngwahanol ororau y byd. Yr oedd y pethan hyn yn gyf- reithlon i feibion Israel yn eu tnyned- iad i wlad yr addewid; ond pwy a houai oddiwrth hyny eu bod yn cyd- daro â rheolau y Testament Newydd, oddigerth y cyfryw ag ynt heb ystyr- ied y gwahaniaetb sydd rhwng y ddwy orttchwyliaeth î Ond ämlwg yw, fod y dttll hyn o resymu yn gwrth-daro yu erbyn egwýddor y grefydd efengyl- aidd, oblegid nid yw y Testament yn cymeradwyodim amgen, fel cymhwys- iad i gymdeithas eglwysig, nâ chrefydd bersonol, megys y mae yn ysgrifen- edig; •* Cynifer ag ai derbyniasant ef, efe a roddes iddynt allu ifod yn feibion i Dduw, sef i'r sawl a gredasant yn ei enw ef; y rhai ni aned o waed nac o