Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

tit ŵ-ii»,'.-, •"'■.'r-.i-:-:-' ... f«öi»! • jojsS ls<î«í>ííaíö'ì Y DIWTGIWB. - Ehif. 304.] IONAWR, 1861. [Cyf. XXYI. - ■ - .. -:ìr, ■ . «GWARCHOD GARTREF YN DDA." [Awgrymir yn y traethawd canlynol ei fod yn uii cystadleuol; a gwelir wrth yr enw taw merch ieuanc yw yr awdures; ac os na fydd un gwreiddioldeb a neillduolrẁydd arall yn rhifyn cyntàfy flwyddyn 1861, bydd traethawd arweiniol a defhyddiol gan uu o'rystlen deg, ar bwnc perthynol i wragedd a merched, yn teilyngu y dynodiad hwnw.—Gojl.] Cartref—y fath anwyldeb a swyn sydd yn yr enw! Boed dylawd, boed gyfoethog, boed bell, boed agos—"ITome, home, sweet, sweet home /" An- foner y dyn gan milltir oddiwrtho, eto nis gellwch bellhau ei deimladau (os bydd ganddo deimladau hefyd) oddiwrth ei gartref. Chwaler ei gartref drwy amgylchiadau, neu angeu, er hyny nis gwneir ond plethu ei anwyldeb yn fwy o'i amgylch, a chreu hiraeth yehwanegol am dano. Gwarchod gartref, a'i warchod yn dda; wrthhyny y deallir, fe allai.böd yn wyliadwrus am dano—bod yn hofíusach o fod ynddo nag un man arall; a phan yn ei adael, i efelychu y morgrugyn a'r wenynen, drwy ddyfod iddo eilwaith â mwy o gysuron. Yr ydym yn treio dyfalu wrth weled y pwyll- gor yn cyfyngu y testyn i ni y merched, ei fod am i ni edrych ar y testyn yn ei gysylltiad â ni yn unig, neu yn benaf. Yr ydym yn bell o feddwl nad oes gan y gwrywŵì ddigon o le i wella a diwygio yn hyn. Ônd> wedi'r cwbl, addefwn fod y pwys mwyaf yn gorphwys ar ein hysgwyddau ( ni. Ein tiriogaeth ni yn benaf yw y cartref, ac os esgeulusir ef gehym, nid oes i'w ddysgwyl ond annhrefh, tylodi, a thrueni. Er gwell trefn, gwnawn y nodiadau dilynol:— Y FANTAIS 0 "WARCHOD GARTREF YN DDA," YST NGHYD a'r ANFANTAIS OBEIDIO. ; Y mae yn fanteisiol i ni ein hunain; ac y mae bron pawb yn edrjch. ar ; hunarl'Ẃs. Wel, os mynwn dderchafu ein cymeriad fel merched ieuainc, gwragedd, a mamau, gartrefymae i ni wneud hyny. Yn gyfíredin, y ferch oreu a wna y wraig oreu, a'r wraig oreu a wna y fam oreu; ond yr "wyf yn beiddio dywedyd, na bydd "goreu" yn perthyn i'r naiìl na'r llall, os byddant fel y falwoden yn cludo ei thy ar ei ehefn o fan i. fan, açjyn hoffusach o bob man nag o'u cartref. Chwi a wyddoch, fy ehwiorydd, fod ein cymeriad yn ddiarebol o isel yn aml fel rhai hoff o " glec,'^ ac os býdd rhyw husting, athrod, neu enllib, yny gymydogaeth, byddis yn edr^oh. tuag atom ni am yr achos o honynt. Nîd wyf yn tybied nad ydym yn eithaf rhydd ynaml, ae yn ddigon dieuog; oblegyd os bydd rhyw ungwaeth nà3u «-,iwi,........... . .. . . . . - „ -. wyddis gan--bwy, i, pe bae hono ìnor ÿ cosyn." Wedi'r cwbl, rhydd3^n ■*** -'tes >* 'tl M* *»■ *' I "*' W*»— tB>- ■---